De redactie en het coronavirus
Delen per e-mail
Zelden zagen en spraken we elkaar zo veel zoals nu. Het is alsof we meer oog en oor voor elkaar hebben dan voorheen. En toch is er ook meer dan ooit afstand. Fysiek dan, wel te verstaan. Minimaal 1,5 meter op de redactie, maximaal een digi-seconde via het mobiele netwerk. Het is een nieuwe wereld waarin we terecht zijn gekomen, u en wij. Een wereld waarin het levensbedreigende coronavirus rondwaart, een virus dat momenteel ons leven beheerst en ons sociale en werkleven verstoort. We willen het niet, maar het is een gegeven.
De meeste journalisten koesteren het rumoer van de redactievloer, houden van contact met mensen op straat, bezoeken ze graag op het werk of thuis. In eerste aanleg stuurden we alleen direct de collega’s naar huis die liepen te snotteren of kuchen. Sinds deze week zijn alle verslaggevers en is een deel van de eindredacteuren per toerbeurt verbannen naar zolderkamer of keukentafel met laptop.
De redactievloer is zo goed als leeg, onwerkelijk leeg. Interviews worden bij voorkeur telefonisch gedaan. Gesprekken met personen buitenshuis zijn aan regels gebonden. Op de bijna uitgestorven redactievloer zijn nog maar een handjevol redacteuren werkzaam. Zij praten met elkaar op gepaste afstand en werken via betrouwbare datalijnen waardoor we zeker weten dat we de website en de krant kunnen blijven maken. Met andere collega’s wordt via digitale kanalen zoals Whatsapp, Slack en mail gecommuniceerd. Over het laatste nieuws van nu, over de verhalen voor morgen, over wat waar online komt, over hoe we wat in de krant zullen presenteren.
Om het groepsgevoel en het uitwisselen van kennis en ideeën nog enigszins te bewaken wordt er net als bij andere bedrijven minimaal twee keer per dag met camera en geluid ‘ge-hang-out’: via de computer overlegd. Het blijft belangrijk de stem van iemand te horen of een collega in de ogen te kijken. En hoewel we nog kort op deze manier werken, merken we nu al hoe gehecht we eigenlijk zijn aan de nabijheid van collega’s en de niet allerbeste koffie.
We weten niet waar deze situatie gaat eindigen. Wij als journalisten zijn volop bezig de enorme stroom coronavirus-nieuws te ordenen en te schiften. In woord, beeld en geluid. Met menselijke verhalen over ervaringen, met het sec brengen van de feiten, met het samenvatten in korte video-journaals. Aan de ene kant willen we niet alleen doemberichten brengen en ook lichtpuntjes melden, maar aan de andere kant gebiedt de werkelijkheid dat er elke dag weer doden zijn te betreuren. En daar kunnen we niet omheen.
En natuurlijk zoeken en vinden we ook die ‘andere’ verhalen, verhalen die niet over de sociale isolatie gaan, die niet over dreigende problemen in ziekenhuizen gaan, die niet over in de problemen gerakende bedrijven en kleine zelfstandigen gaan. Dat zijn de artikelen over hulp aan buren, over genezen corona-patiënten en creatieve ondernemers die met oplossingen komen. Gelukkig maar.
De gevolgen van het virus kunnen ons dilemma’s gaan brengen op het gebied van hoe en in welke mate we het nieuws en alle noodzakelijke informatie nog bij u kunnen brengen, want we hebben ook te maken met waken over de gezondheid van iedereen die daaraan meewerkt: van verslaggever, eindredacteur en vormgever tot drukker, technicus en bezorger. Zij moeten hun werk in een zo veilig mogelijke omgeving kunnen doen. Dat vraagt om een andere werkwijze, die de snelheid van het werken vertraagt, handelingen beperkt, waardoor we keuzes moeten maken: wat wel, wat niet. Hoeveel pagina’s nog in de krant? Geen sportwedstrijden: dan niet of nauwelijks sportnieuws. Geen uitgaansleven, geen theatervoorstellingen: dan niet of nauwelijks cultureel - of shownieuws.
We weten nu niet waar deze crisis gaat eindigen of wanneer. En wat de uiteindelijke betekenis van het coronavirus op ons leven zal zijn. De enige zekerheid die ik u kan bieden, is dat alle Stentor-medewerkers met een ongelooflijke spirit en vol overgave alles in het werk zullen stellen om u op de best mogelijke manier te blijven informeren. Over al het nieuws in uw regio en de rest van de wereld. Of dat nu via de krant, de site of de app is.
Het is een ongekende tijd en meer dan ooit zullen we op elkaar moeten letten én op onze gezondheid!
Allard Besse
hoofdredacteur
Als abonnee heeft u op destentor.nl toegang tot alle artikelen. Maak nu optimaal gebruik van uw abonnement . Klik hier om in te loggen
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
Achter de Schermen Ronald Kamps over de rubriek Van Wieg tot Graf: ‘In ieder mens zit een mooi verhaal’
-
Achter de Schermen Project Het Schone Oosten: een gedurfde stap met meerwaarde voor de lezers
Precies een half jaar zijn ze onderweg; vier journalisten van Tubantia, De Gelderlander en De Stentor, die het project Het Schone Oosten invulling geven. Voor de duur van een jaar werken ze samen aan verhalen die er toe doen. Over de luchtkwaliteit in huiskamers, de overlast van houtstook, de aanpak van zwerfafval en alle andere onderwerpen die lezers zelf bij de redactie aandragen. -
Spelletjes spelen op mobiel ongekend populair in Oost-Nederland
-
5 vragen aan Onze regiojournalistiek over corona blijkt van enorme waarde: ‘We zien veel nieuwe lezers op onze site’
-
In deze tijd zien lezers het voordeel van de Stentor app: Snel op de hoogte zijn wat er speelt
De krant wordt al jaren digitaal gemaakt, maar vaak nog op papier gelezen. Prima natuurlijk. Maar de Stentor op je smartphone, tablet of computer heeft zo zijn voordelen, betoogt managing editor Rennie Rijpma. De Friezin werkt al ruim een kwart eeuw in de journalistiek, noemt zichzelf een ‘nieuwsjunk’ en groeide op met de papieren krant. ,,Snel op de hoogte zijn van alles wat speelt, waar je ook bent.”
-
5 vragen aan Verslaggever Jasper van Loo: ‘Ik maak verhalen over corona in mijn eigen woonplaats. Dat raakt mij’
-
Achter de Schermen Zes goals die je voor geen goud wilt missen: het lijstje van Sjoerd Mossou
Als voetbalverslaggever van de Stentor en het AD bekijkt Sjoerd Mossou (41) wekelijks tientallen doelpunten. Een gesprek over zijn werk in zes goals ‘Ik raak nog steeds betoverd door een goede goal’. -
Achter het Verhaal Verslag doen over het schuilgezin in Ruinerwold: ‘Inbreken gaat me echt te ver’
