De motie is een initiatief van Statenlid Jos Mooijweer van D66, die zelf de Nedersaksische taal spreekt. Deze taal is door de Rijksoverheid erkend als streektaal, maar heeft niet dezelfde ‘rechten’ als het Fries. ,,De overheid wil niet dat het zorgt voor kosten of administratieve rompslomp", zegt Mooijweer. Die kosten kunnen er bijvoorbeeld komen als beleidsstukken naar het Nedersaksisch zouden moeten worden vertaald. 

In oktober 2018 werd er een convenant ondertekend rond het Nedersaksisch. Er werd afgesproken de taal te stimuleren. Volgens Mooijweer levert dat convenant echter niets op. ,,Het Nedersaksisch is al erkend door de overheid, dus het convenant voegt helemaal niks toe. Ik begreep de euforische stemming ook niet. Het Nedersaksisch zit qua erkenning niet op het niveau van het Fries. Aan de ene kant erkennen we de taal wel, maar als ik als volksvertegenwoordiger de eed wil afleggen in het Nedersaksisch, dan kan dat niet. Dat is niet uit te leggen.”

Mooijweer hoopt dat het onderzoek dat nu volgt enkele praktische zaken tot gevolg heeft, zoals het mogen doen van die eed of belofte in het Nedersaksisch of het maken van een plaatsnaambord in de taal. ,,Dat zou een enorme stimulans en van grote symbolische waarde zijn. Het is ook een stukje identiteitsversterking.” De onderzoekers moeten volgens Mooijweer ook naar Duitsland kijken, waar het Nedersaksisch al wel op het ‘Friese niveau’ zit. ,,Laat zien dat je de sprekers serieus neem en dat zij zich niet hoeven te schamen voor hun taal.”