Eigen schaduwen, lelijke of voorbeeldige democratische obstakels?

In een tijd waarin fascistische en autocratische treiterkoppen en dictators brutaler worden - burgers hún (wan)orde opdringen, oorlogen beginnen - is dat zorgelijk. Al is het ook opbeurend om te zien dat verkiezingsdag voor veel mensen nog altijd iets feestelijks heeft.

Ondanks alles het feest van de democratie. Dat is wat ik er bij voel: we gaan stemmen, eten gebak en sluiten feestelijk af met de uitslagenavond. Een paar jaar geleden noemde ik zo’n woensdag, geheel in lijn met mijn feestelijk gestemde gemoed, ‘de kermisdag van het burgerschap’. Gegronde analogie vond ik.