Hoezo elke week de Kop van Jut? 5 redenen waarom het juist leuk is om ‘scheids’ te zijn

„Als scheidsrechter kun je een wedstrijd managen. Dat vind ik heel leuk. Ik ben van nature al iemand die de touwtjes graag in handen houd. Bij ‘fluiten’ kan dat heel goed.”

„Wie scheidsrechter is, wordt sneller zelfstandig. Je ontwikkelt je niet alleen als scheidsrechter, maar ook als mens. Stel nou dat je heel verlegen bent en dan besluit te gaan fluiten. Dan sta je ineens voor een ‘groep’ van 22 mensen. Als je dat eenmaal hebt gedaan, durf je daarna in het dagelijks leven eerder voor een groep te gaan staan of te spreken in het openbaar.”

„Eén van de mooiste dingen aan het fluiten, vind ik dat spelers mij na een wedstrijd niet meer herkennen. Je schudt 22 handen, maar het komt voor dat ik daarna in mijn gewone kleding langs een van de teams loop en de spelers hoor praten: ‘Wie was nou eigenlijk de scheidsrechter?’. Dat is voor mij een teken dat ik niet ben opgevallen en dan heb je het als scheidsrechter goed gedaan.”

„Ik floot een tijdje terug in een wedstrijd voor een overtreding op het middenveld. Stond opeens de ‘vlagger’, een clubgrensrechter van een van de teams, naast mij. Terwijl die twintig of dertig meter verderop hoorde te staan. Had ik totaal niet aan zien of horen komen. Die ‘vlagger’ was het niet eens met mijn beslissing. Ik heb gezegd dat-ie terug moest naar diens plek. In de rust kwam-ie naar me toe: ‘Scheids, wat ik net deed, had ik niet mogen doen’. Moet je natuurlijk tegen kunnen, dat iemand zich zo opwindt. Maar ik vond het vooral grappig, juist omdat die ‘vlagger’ zich heel boos maakte, maar ik daar in eerste instantie dus helemaal niks van mee kreeg. Ik zag het pas toen-ie naast me stond. Dat afsluiten van wat er om je heen gebeurt, leer je vanzelf als je ‘fluituren’ maakt.”

„Een wedstrijd fluiten is écht leuk. Je moet het gewoon eens proberen. Dan zul je merken dat het leuker is dan je op voorhand had gedacht.”