,,Nee, we hebben geen eeuwig leven”, zegt Pinchetti. Hij schudt zijn hoofd, neemt een slokje van zijn tonic en kijkt voor zich uit. ,,Er mag wel meer vaart achter, we staan te popelen om actie. Samantha woont nu nog bij ons in huis, daardoor zijn we heel emotioneel betrokken. Dat is goed, maar ze heeft ook zelfstandigheid nodig. Een eigen netwerk, een eigen plek. Voor iedereen zou het goed zijn als dat er komt. Voor ons, voor haar en voor de andere jongeren.”