Volleybalsters uitgeschakeld op WK na kansloze missie tegen topfavoriet Brazilië

Door Lisette van der Geest

Het is een schril contrast; de zin die Roel van Velzen zingt, wandelend over het veld van Ahoy tijdens een setwissel, tegenover de Nederlandse realiteit. ‘Don’t stop me now’, zoals Freddy Mercury ook ooit zei. Maar het einde van het WK kwam voor Oranje vrijdagavond steeds dichterbij. Uiteindelijk verloren de volleybalsters van Brazilië met 3-0 (25-19, 25-19, 25-20) Daarmee zijn met nog één wedstrijd te gaan, zondag tegen Japan, alle kansen op een plaats in de kwartfinale reeds verkeken.

Ja, de verwachtingen waren vooraf anders. Nederland is niet meer het team van weleer, dat geschiedenis schreef in 2016 met plaats vier op de Olympische Spelen. Niet het team dat twee jaar later, op het vorige WK, de strijd om brons verloor. Nederland is een team in opbouw, met veel WK-debutanten, nooit behoorde het thuisland de afgelopen weken tot de topfavorieten voor het podium, maar écht indruk maken deed het team op een enkele wedstrijd na evenmin.

Er was winst, in de poulefase, van teams waar ze op papier van moesten winnen. Er was ook kostbaar verlies: van België, van toplanden als Italië en China. Deels verwacht, tegelijkertijd zei spelverdeelster Laura Dijkema voor aanvang van de tweede ronde van het WK niet voor niets dat de bravoure ontbreekt, het geloof dat het team voor medailles kan gaan.

Dat geloof was er donderdagavond in de wedstrijd tegen China wel. Dat is wellicht de schrale troost dit WK: Nederland speelde steeds beter. Met donderdagavond als kantelpunt. Er werd verloren in een thriller, een vijsetter. Voor het eerst dit toernooi begon Nederland scherp, liep het soepel, al wist de ploeg het uiteindelijk niet af te maken.

,,Nu zijn we warm”, zei Myrthe Schoot na afloop. ‘Zuur’ was ze, een woord dat een aantal van haar teamgenoten ook uit frustratie gebruikten. Nipt verliezen van China is geen schande, maar het was duur verlies voor een team dat vooraf had gesteld voor het halen van de kwartfinale te gaan. Maar het optreden gaf ook moraal. ,,Eindelijk zijn we een beetje losgebroken”, zei Elles Dambrink die avond. Schoot: ,,We moeten de frustratie meenemen tegen Brazilië.”

Maar China is geen Brazilië. Bondscoach Avital Selinger koos vrijdagavond tegen Brazilië voor dezelfde opstelling als een dag eerder. Met Elles Dambrink op de diagonaal, het 19-jarige talent dat een paar wedstrijden eerder in Ahoy als invalster het verschil maakte. Maar het lukt haar deze keer niet.

Selinger zocht naar een oplossing. Wisselde Dambrink voor Celeste Plak, spelverdeelster Britt Bongaerts voor Dijkema, bracht Fleur Savelkoel in. Er werd geschreeuwd, er werden vreugderondjes gerend na een gewonnen punt, in een poging energie terug te brengen zoals een dag eerder. Af en toe een opleving, halverwege de derde set gelijk bijvoorbeeld, tot Brazilië weer de leiding nam.

En zo verstomde hoopvol gezang uiteindelijk. Nederland is gestopt. Met nog een WK-wedstrijd te spelen.