Wim (75) begeleidde zijn laatste groep naar Midwinter Marathon: 'Tijd om stokje over te dragen'

Afgelopen weekend stond Wim uiteraard bij de finish van de Midwinter Marathon. Niet alleen om de deelnemers van zijn laatste beginnersgroepen op te wachten. Maar ook om de vele bekenden te feliciteren met hun prestatie. “Sommigen vliegen je echt om de nek”, lacht Wim. De vreugde is dan ook groot. “Een flink aantal deelnemers deed twee jaar geleden al mee met de beginnerscursus. Maar door corona hebben alle lopers natuurlijk lang moeten wachten om deze prestatie te kunnen leveren.”

Naast alle blijheid was afgelopen weekend ook een soort afscheid voor Wim. Althans dat neemt hij zich voor… “Vanwege mijn blessure begeleid ik de groepen sinds een jaar vanaf de fiets”, vertelt hij. “Maar naast dat het frustrerend is dat je zelf niet meer kan hardlopen, werd het fietsen ook steeds lastiger.”

En dan is het tijd om een stapje terug te doen. “Niet makkelijk maar wel noodzakelijk”, aldus Wim. “Gelukkig zijn er binnen AV’34 nog veel meer mensen die uitstekende trainingen verzorgen. Dus in de voortgang van de (beginners)groepen is wel voorzien.”

Lees verder onder de foto>

De atletiekcarrière van Wim van Beek begon trouwens pas toen hij in dienst ging. “Ik vond het leuk en was nog wel redelijk goed ook”, vertelt hij. Wim had zelfs zoveel plezier in het lopen dat hij in 1976 lid werd van AV’34. “Na een paar trainingen zei mijn trainer Piet Brugman dat ik wel naar de wedstrijdgroep kon.”

In de jaren erna deed Wim mee aan wedstrijden en liep hij ook meerdere afstanden van de Apeldoornse Midwinter Marathon. “1x de Marathon, 4x de Mini en 1x de Acht”, somt hij op. “Toen ik echter steeds meer binnen de organisatie van de Midwinter Marathon ging doen, bleef er steeds minder tijd over om zelf te lopen.”

En daar kwam ook nog eens het begeleiden van diverse (beginners)loopgroepen bij. “Onze dochter en zoon gingen ook op atletiek”, vertelt Wim. “Voor de wachtende ouders zetten we in de jaren negentig een hardloopgroepje op. Dat was een succes.”

In dezelfde tijd introduceerde de Midwinter Marathon de Acht van Apeldoorn. “Vanuit de Apeldoornse Courant kwam toen het verzoek of AV’34 een loopgroep voor lezers wilde coördineren. Hartstikke leuk. Dus dat ging ik er ook bij doen.” In de jaren erna bleef het aantal hardloopgroepen bij AV’34 groeien. En nog altijd is het op doordeweekse avonden en zaterdagmorgen een komen en gaan van lopers die zijn ‘blijven hangen’ na een (beginners)cursus van Wim.

Lees verder onder de foto >

Bij de trainingen van Wim stond in ieder geval één ding vast: het ging altijd door. “In al die jaren heb ik twee keer een training afgeblazen. Een keer vanwege storm en een keer door ijzel”, vertelt Wim. Maar hoe je ook wendt of keert, het besluit is genomen: Wim stopt met het geven van trainingen. Hij hoeft straks niet meer door weer en wind die rondjes op de baan of het geploeter door het bos te begeleiden.

Makkelijk vindt hij dit nog niet: “Ik ga vooral het geklets en de gezelligheid onderweg enorm missen. Maar voor de sterke verhalen na afloop bij de thee zal ik regelmatig nog in het clubhuis te vinden zijn hoor. Er is daar ook nog genoeg te doen voor mij. En zo kan ik gelijk een beetje in de gaten houden of iedereen zonder mij ook nog een beetje z’n best doet natuurlijk”, knipoogt hij.

Zijn vrouw Corry hoeft dan ook niet bang te zijn dat Wim voortaan elke avond thuis op de bank zit. “De administratie rondom de loopgroepen en nieuwe leden van AV’34 blijf ik doen”, vertelt Wim. “Daarnaast zit ik in de organisatie van het NK en het EK Atletiek (indoor), ben ik microfonist bij wedstrijden en houd ik mij bezig met de organisatie van bijzondere hardloopevenementen zoals ‘kLEEF Run en de Spelderholtloop.” De agenda zit het komend jaar in ieder geval al aardig vol met hardloopgerelateerde zaken.

Daarnaast houdt Wim zich bezig met een hardloopproject van de gemeente Apeldoorn (Running Blind) en gaat hij samen met ViaReva ‘Hardlopen met Hulpmiddelen’ opzetten. En mocht het met die heup nou onverhoopt toch weer de goede kant opgaan? “Ik sluit niet uit dat ik dan toch weer ga wandelen of zoiets”, bedenkt Wim. “Een wandelclubje opzetten klinkt ook wel leuk. Het voortouw zal ik bij dit soort activiteiten in ieder geval altijd wel blijven nemen.”

Heb jij ook een bijzonder verhaal? Of ken je een Apeldoorner die wij écht moeten interviewen? Laat het weten via apeldoorn@indebuurt.nl. Deze Apeldoorners gingen je voor.

^{Dit is een artikel van indebuurt Apeldoorn. Op indebuurt.nl lees je over mooie plekken, nieuwe winkels, inspirerende inwoners en ondernemers, eten en drinken, wonen en uitgaan. En dat allemaal over jouw stad!}