De rechtbank ziet voldoende bewijs voor voorbedachten rade.  Ze sprak dinsdag over een ‘kille, meedogenloze en uiterst gewelddadige afrekening.’ Naomi was alleenstaande moeder en laat twee jonge kinderen na.

De Arnhemse was enkele weken in blije verwachting van de getrouwde juwelenhandelaar. Maar hij was niet blij. Hij wilde dat ze haar zwangerschap afbrak en dreigde haar in de dagen voor de moord al dood te schieten als zij dit niet deed of als zijn vrouw erachter kwam. Zij weigerde de baby weg te laten halen en reageerde dat ze het kind wel alleen groot bracht.

Toen een kennis van haar de zwangerschap bij de familie bekend maakte en de vrouw van de Rhedenaar een scheiding aankondigde, besloot H. te doen waar hij al mee had gedreigd: haar doden.

Hij pakte geld en een vuurwapen en reed die 24ste augustus naar de flat van Naomi in Presikhaaf. Hij beukte haar voordeur in en volgde de vluchtende vrouw naar het balkon. Toen ze geen kant meer op kon, vuurde hij van korte afstand vier schoten op haar af.

Na het eerste schot had Naomi, die 112 had gebeld, nog contact met de meldkamer. Maar na het tweede schot reageerde ze al niet meer en was ze dus al weerloos, concludeert de rechtbank. Toch besloot H. nog een derde en een vierde schot op haar te lossen. Steeds met tussenpozen. Tussen het eerste en het vierde schot zat veertig seconden. Vervolgens ging hij ervandoor, haar zwaargewond achterlatend.

Gealarmeerde vrienden vonden haar nog in leven op haar balkon. Ze doorzochten in paniek de woning op zoek naar haar kinderen. Maar, wellicht vermoedend wat er komen ging, had Naomi haar dochters elders ondergebracht.

Ze overleed enkele uren later in het ziekenhuis. Twee van de vier schoten werden haar fataal. Een kogel ging door haar hoofd, de ander door haar long.

De Rhedenaar zei dat hij naar de woning ging om met Naomi te praten, dat zij dreigementen uitte en dat hij toen in een opwelling heeft geschoten. De rechtbank vindt dit niet geloofwaardig. Naomi was bang voor hem. Ze belde vlak voor hij kwam binnenstormen nog met de wijkagent om te melden dat hij haar weer bedreigd had.

Verder blijkt uit verklaringen van buren dat er helemaal niet is gepraat. Ze hoorden hoe H. meteen de deur inbeukte en vervolgens dat Naomi om hulp begon te roepen en dat er knallen klonken. ,,Uit de manier waarop hij de flat is betreden en de deur heeft ingebeukt, blijkt zijn doelgerichtheid en vastberadenheid”, aldus de rechtbank. ,,Het geeft een beeld van een afrekening. Ze moest dood. Hij had geen ander doel dan met haar af te rekenen. Hij wilde haar doden.”

De Rhedenaar was niet bij de uitspraak aanwezig. Op de zitting twee weken geleden heeft hij zijn spijt betuigd, met name in de richting van de kinderen van Naomi die hem goed kenden en op hem gesteld waren. ,,Hij heeft ze hun moeder ontnomen en met de moord onbeschrijflijk en onherstelbaar leed aangebracht”, aldus de rechtbank. Maar ze houdt er rekening mee dat zijn spijt oprecht lijkt en zijn eigen leven ook is verwoest.

De moord valt hem volledig toe te rekenen. ,,Hijzelf en niemand anders is hiervoor verantwoordelijk”, zegt de rechtbank. ,,Hij koos ervoor om haar op gewelddadige wijze van het leven te beroven.”

De dochters van 7 en 10 wonen inmiddels in een pleeggezin. H. moet ze ieder 20.000 euro smartengeld betalen en de moeder en tante van Naomi ieder 17.500 euro. Verder moet hij de begrafeniskosten vergoeden.

,,Ik mis mama heel erg”, schreven de kinderen aan de rechtbank. En aan de verdachte: ,, Het is heel gemeen wat je hebt gedaan. Je moet sorry zeggen en honderd keer opschrijven: ‘het spijt me dat ik dit heb gedaan.’”

De straf is gelijk aan wat het Openbaar Ministerie twee weken eiste voor moord.