Dorpsrel Meersel-Dreef rond gedwongen vertrek oude kloosterlingen

Broeder Luk is al bezig met zijn verhuis. In zijn werkkamer op het eerste verdiep van het Meersel-Dreefse klooster zijn de eerste dozen gevuld. 87 jaar inmiddels. Het grootste deel van zijn leven bij de minderbroeders kapucijnen bracht hij door als missionaris in Pakistan. Maar nu alweer een kwart eeuw is hij prominent Drevenier, zoals de dik duizend inwoners zich noemen. Broeder Luk is voor hen het equivalent van de dorpspastoor.

Maar hij moet weg. Volgens hun oversten te senioor en hulpbehoevend. Net als broeder Frans (79) en broeder Xavier, nota bene met zijn 92 jaar de oudste inwoner van het vrome grensplaatsje.  Talloze Nederlanders kennen de kapucijnen. Is het niet van de drukbezochte kloosterkapel die ook dienst doet als parochiekerk, dan is het wel van het fraaie Maria-park met zijn beelden en Lourdesgrot, recht tegenover het klooster.

Te oud? Hulpbehoevend? Luk Wouters begreep de boodschap zelf ook niet. Per 1 februari wordt het drietal overgeplaatst naar een klooster in Herentals, van dezelfde orde. Ongeveer veertig kilometer zuidelijker. De kapucijnen willen in het dorp aan De Mark drastisch verjongen. Het klooster krijgt een internationaal karakter. En binnen die twee doelstellingen is geen plek meer voor deze katholieke klassiekers, zo kreeg het dorp een paar dagen geleden te horen. 

Broeder Frans Labeeuw had begrip voor dat verhaal en ging inmiddels akkoord. Broeder Xavier en broeder Luk, zeg maar de koster en de kapelaan van Meersel-Dreef, konden en wilden het niet geloven. ,,Ik wil alles inleveren, áls ik maar in een klein hoekje of kamertje mag blijven", verzuchtte Luk. 

Hij schreef zijn provinciale overste van de Vlaamse kapucijnen Adri Geerts wel vijf of zes brieven. Vergeefs. ,,Wij zijn de verliezers van de macht",  vertelde Luk onlangs zijn dorpsgenoten die hun oren niet konden geloven.

Zoals Hélène Wesselingh (52), Nederlander, net als bijna de helft van alle Dreveniers. Ook zij kent de broeders goed, was onlangs nog bij Luk op de koffie en is inmiddels een petitie begonnen die binnen een dag al tientallen ondertekenaars opleverde.

,,Dit kán toch niet. Dat je deze mensen op hun leeftijd weghaalt, uit het sociale leven waarvan ze al zoveel jaren deel uitmaken. Luk en Xavier leefden in dienst van God én die gemeenschap en dan worden ze zo behandeld."

(tekst loopt door onder foto)

In het eeuwenoude klooster ‘op de Dreef’ wonen momenteel nog acht broeders. Hun overste is Kenny Brack. Hij is de zogenoemde gardiaan die volgens de leer van Franciscus van Assisi, de stichter van de minderbroeders, moet handelen als een vader die voor zijn kinderen zorgt. 

Dat doet Brack niet goed, vinden veel Drevianen die met actievoerder Wesselingh van mening zijn dat Brack zijn bejaarde broeders in bescherming had moeten nemen. Tegenover lokale media verkondigde de overste dat het klooster jong bloed nodig heeft om te kunnen blijven bestaan. 

Denk aan kapucijnen van dertig, veertig jaar, ook uit verre landen.  ,,Maar ik snap dat het Luk en Xavier moeite kost om de knop om te draaien”, aldus de 49-jarige Brack die desgevraagd  aangeeft dat dat hij het besluit zelf óók spijtig vindt.

 ,,Maar het is vooral vanwege het welzijn van deze mensen. Jong en oud gaat niet met elkaar matchen. Maar vooral kunnen we deze oudere broeders hier niet de gepaste zorg geven die ze verdienen. Dat kan wel in Herentals, ons klooster daar is er op ingericht. Op Dreef niet.”

Dorpstongen die beweren dat medebewoner Jan Geerts, die ook al 82 is, wél mag blijven omdat hij de broer is van provinciaal overste Adri Geerts, spreekt gardiaan Brack  tegen. ,,Die is fitter en past heel anders in dit verhaal.”

Het bisdom Antwerpen staat achter zijn besluit, meldt woordvoerder Nathalie Milio. ,,Wij kunnen ons de onrust en mogelijk onbegrip in Meersel-Dreef voorstellen. Maar dit is het beste voor iedereen. In Herentals zijn deze broeders straks met leeftijdsgenoten beter op hun plek.” 

,,Waarom zouden jongeren en ouderen elkaar niet kunnen aanvullen", was de repliek van broeder Luk eerder deze week. Maar inmiddels wil hij het er niet meer over hebben. ,,Het is klaar", zegt de kapucijn als hij BN DeStem voor de laatste keer te woord staat in de deuropening. ,,We zwijgen erover. Xavier en ik gaan vertrekken.  We  hebben te luisteren naar de baas", doelt hij op zijn overste Brack.

(tekst loopt door onder foto)

Maar veel dorpelingen leggen zich daar niet bij neer, vinden dat de broeders onder druk zijn gezet. Zij ondertekenen de petitie van Hélène Wesselingh die betoogt dat het gebouw groot genoeg is voor de zo gewenste internationale verjonging. En dat de kapucijnen het aan hun gelofte verplicht zijn ‘om te zorgen voor deze mannen de zoveel voor het dorp en de gemeenschap hebben betekend. En nóg.’

,,Deze affaire past niet bij de identiteit van Meersel-Dreef, een dorp dat zó verweven is met Maria en het geloof. Voor velen is het een gevoelskwestie. Dat het niet kan, dat het niet past, dat het onfatsoenlijk is. Deze broeders zijn het hart van Dreef. En je stuurt ze zo abrupt niet weg. Zorg dan dat het dorp deze mensen volgende week in een mis of met een concert ofzo kunt bedanken.”

In zijn afscheidsbrief aan dorpsgenoten laat broeder Luk weten dat hij het vertrek betreurt en dat hij ze na al die jaren Meersel-Dreef dankbaar is. Vanuit zijn nieuwe werkplek in het klooster  van Herentals zal hij voor de Drevianen  'bidden en aan u denken’. ,,U weet hoeveel wij beiden van u houden", schrijft Luk Wouters mede namens broeder Xavier Janssens. ,,Moge God's zegen op u rusten.”