Een streep door de 2020-versie van ‘hoe je vrouw braaf stofzuigt en aardappels kookt’

Er is een mooi boekje te maken van de columns (of delen daarvan) die mijn vrouw niet geschikt vindt voor publicatie. Ik denk dat het onder de titel Het verboden dagboek van Frank P. een bestseller zou kunnen worden. 'In bejaardentehuizen', zou mijn vrouw waarschijnlijk opgewekt zeggen. Want meestal streept zij hoofdschuddend in de gedeelten die als rode draad hebben: oubollig & rolpatroon bevestigend. We schelen wat in leeftijd, mijn vrouw en ik; en ik ben natuurlijk van mezelf al een ouderwets type. Dus het wil nog weleens gebeuren dat ik onbedoeld tegen de tijdgeest in schrijf.

Zo was ik bijvoorbeeld uitermate tevreden over een stukje dat haar de hemel in prees als het lucide meesterbrein in de dagen rond sint, kerst en oud en nieuw. Ze orkestreert de wensenlijstjes, koopt de cadeautjes, schrijft de gedichten, weet wie wanneer op bezoek komt. Fout, fout! ,,Dat ik dat als vrouw doe, al dat geregel, dat het me uren kost die ik dus niet in mijn werk steek, dat is niet iets om trots op te zijn'', zei ze. ,,En dat jij dat opschrijft is de 2020-versie van dat je enthousiast zou schrijven hoe je vrouw zo braaf stofzuigt en aardappels kookt elke dag.'' (Doet ze niet trouwens, ik kook elke dag, maar dat terzijde.)

Ik begrijp het, als ik eerlijk ben. Maar jammer is het wel. Want ik zit al weken in amechtige bewondering te kijken naar hoe, laat ik voorzichtig zeggen, 'iemand hier in huis' dit hele spel op de wagen zet. Het is alsof je als dammer staat tegenover iemand die een combinatie speelt van driedimensionaal schaken en stratego. Die 'iemand' is de enige die nog ziet waar lijntjes bij elkaar komen of dreigen verknoopt te raken, waar de valkuilen liggen en uiteindelijk de uitgang te vinden is. De dammer hier in huis is mentaal al weken geleden afgehaakt. Niet uit moedwil, maar hem of haar ontbreekt gewoon de kunde om dit spel op zulk hoog niveau te spelen.

Enfin, ze heeft vetorecht over wat ik over haar schrijf, dus houden we het hierbij. Behalve dat ik tegen alle Nederlanders, man en vrouw, man of vrouw, iedereen die dit spel dezer dagen speelt en beheerst, wil zeggen: Respect, mensen! Respect voor alle vaders en moeders, oma's en opa's, rond deze feestdagen. En dank namens alle sukkels als ik die er lekker meehobbelend van profiteren.

Reageren? frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: