Ondertussen blijft die grote doos met spuiten maar bijna onaangeroerd

Het hele leven van mijn kleinste van 6 draait om 1. haar familie, 2. school en 3. haar Playmobil. Zij en dus wij ook, nemen alle drie even serieus.

Net kom ik beneden en daar liggen alle 25 Playmobil-poppetjes op een rijtje, van groot naar klein. Altijd weer spannend wat er aan de hand is. Het kan zijn dat ze net allemaal verdronken zijn in een tsunami, dat ze op hun beurt wachten voor een hip restaurant of toevallig een slaapfeestje hebben.

Ik vraag het. ‘Ze liggen op leeftijd, papa.’ Ah, da’s interessant, want behalve dat er drie duidelijk volwassen types tussen liggen, is van verschil bij de andere weinig te merken. Maar dat denkt u maar. Haal er maar eens een poppetje tussenuit. Ze zal a. niet blij zijn dat u zich ongevraagd in het spel mengt, maar b. het persoontje ook een uur later precies weer op de juiste plek in de rij terugleggen. Wij zien niet wat zij ziet, dat is het mooie van kinderspel.

Ik moet bij het zien van die poppetjes denken aan hoe wij hier in Nederland de vaccinatie geregeld hebben. Ja sorry hoor, beroepsdeformatie. Stel nou, er heerst een besmettelijke ziekte. Stel, hè. En we willen al die poppen daartegen inenten. Hebben we een vaccin? Een beetje, maar er komt meer. Hoe gaan we dat verdelen dan?

U begrijpt, mijn dochter is al van het toneel verdwenen, want ik speel geen pandemietje met haar. Maar in het geval dat, zou ze in no time een mooie rode doos met spuitjes hebben volgepakt. ‘Eerst de zieken en de oudjes. Die mevrouw met die blauwe trui en die oude man met die baard.’ En dan ging de spuit erin. Net zoals ze dat bijvoorbeeld in Israël hebben gedaan, of Engeland. Daar gingen gisteren de pubs alweer open, hmmm.

Maar zo ging het dus niet. ‘We hebben 25 GGD’s in Nederland, die gaan die spuiten verdelen’, zou ik moeten zeggen. Al die GGD’s zouden hun eigen Playmobil-poppetje inpikken, ondervragen, de gegevens in een kaartendoos stoppen enzovoort, enzovoort. En ondertussen bleef die grote doos met spuiten maar bijna onaangeroerd.

Nou ja, dat dus. Ik ben niet zo invoelend als die kleine van mij en rollenspellen zijn me vreemd. Maar zelfs ik zie die Playmobil-poppetjes nu huilend om hulp schreeuwen.

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: