Zweedse moeder (70) houdt zoon bijna 30 jaar gevangen: ‘Alsof ik een horrorfilm binnenstapte’

Een vrouwelijk familielid vond de man zondagavond. Ze vermoedde al geruime tijd dat de moeder haar zoon gevangen hield maar wachtte op een geschikt moment ernaartoe te gaan. Die gelegenheid diende zich zondag aan toen ze vernam dat de moeder voor een behandeling in het ziekenhuis was. Het familielid schraapte al haar moed bij elkaar en begaf zich naar het appartement. 

Daar werden haar ergste vermoedens bittere waarheid. ,,Het was alsof ik een horrorfilm binnenstapte’’, verklaarde ze tegenover de krant Expressen. De woning was volgens haar aardedonker en lag bezaaid met afval waardoor het ‘enorm’ stonk. ,,De zoon zat in een hoekje op de grond. Hij was doodsbang toen ik een kaars aanstak, kon nauwelijks praten en had nog maar een paar tanden. Zijn benen waren bedekt met wonden en het kostte hem grote moeite op zijn voeten te staan.’’

In shock belde de vrouw het noodnummer voor een ambulance. Hulpverleners brachten de man naar het ziekenhuis, waar artsen de politie informeerden over het schrijnende geval. Het Openbaar Ministerie (OM) opende een onderzoek tegen de moeder van de man. De zoon ligt nog in het ziekenhuis en moest maandag een operatie ondergaan vanwege zijn verwondingen. Over de aard van zijn verwondingen liet het OM nog niets los. 

Volgens het familielid haalde de moeder haar zoon van school in klas 7 (in Zweden nog basisschool maar met vakken die in Nederland pas op de middelbare school worden gegeven, red.). ,,Toen ik de na verloop van tijd de indruk had dat ze haar kind mentaal kapot maakte, heb ik alarm geslagen maar niemand in de familie wilde het horen. Daarna heb ik mijn hulppoging opgegeven.’’ Desondanks bleef ze vermoeden dat er iets ‘serieus mis’ was. Volgens de vrouw vertelde de moeder haar zoon dat de buitenwereld naar hem op zoek was en dat alleen zij hem kon beschermen.

Volgens de krant Aftonbladet ontkent de moeder de beschuldigingen en was ze alleen maar ‘overbezorgd’ over haar zoon vanwege een “eerdere gebeurtenis in de familie”. De krant sprak een buurvrouw uit hetzelfde trappenhuis die de man van de zomer naar eigen zeggen nog in een nabijgelegen supermarkt zag. ,,Hij droeg een korte broek, had verband om zijn benen en zei dat hij wist wie ik was omdat hij mij uit het raam had gezien’’, zei ze terugblikkend. 

Een andere buurvrouw verklaarde tegenover de krant dat ze de moeder wel eens sprak als ze elkaar tegenkwamen. ,,We hadden het meestal over koetjes en kalfjes en het weer. Soms vroeg ik hoe het met haar zoon ging ‘Goed’, zei ze dan. Ze leek de laatste jaren een beetje in de war maar ik dacht dat het gewoon bij haar leeftijd hoorde.’’ 

De buurvrouw vindt het ‘onbegrijpelijk’ dat school of sociale instanties nooit ingrepen. Ze vond het zelf wel vreemd dat de ramen nooit opengingen in het bewuste appartement en dat voor een ervan al 30 jaar dezelfde adventster hing. Er iets van zeggen durfde ze niet en daarvan heeft ze nu spijt. ,,Maar ja, hoe weet je wat er achter de voordeur gebeurt?’’

Verschillende buren vragen zich af hoe het mogelijk is dat de zoon niet eerder werd ontdekt. ,,In al onze appartement hebben renovatiewerkzaamheden plaatsgevonden. Heeft dan niemand iets opgemerkt?’’ vraagt ​een buurman zich hardop af.