Valse start voor debuterende Frenkie de Jong bij Barça met uitnederlaag

Door Edwin Winkels

Sinds dat van Johan Cruijff, thuis tegen Granada in de herfst van 1973, waren de verwachtingen niet meer zo hoog geweest bij het debuut van een Nederlander bij FC Barcelona. Mét Cruijff gingen negentien landgenoten De Jong voor. Johan Neeskens was uitermate populair door zijn vechtlust op het veld, de uiteindelijk nóg meer geliefde Ronald Koeman moest aanvankelijk veel weerstand overwinnen omdat hij als dure verdediger was aangekocht en de meeste anderen – bijna de helft uit de periode van Louis van Gaal als trainer – werden met matig enthousiasme of zelfs de nodige scepsis ontvangen.

Die verwachting wekte De Jong vooral in de laatste weken op, in de vriendschappelijke wedstrijden waarin de culés, de aanhangers van Barça, hem eigenlijk voor het eerst goed leerden kennen. Sommigen hadden hem natuurlijk met Ajax in de Champions League zien spelen, vooral in de duels met Real Madrid, maar de faam snelde hem vooral vooruit vanwege de vele voorpagina’s die de Catalaanse sportkranten een half jaar lang aan zijn mogelijke komst wijdden.

In de oefenwedstrijden maakte de 22-jarige uit Arkel de meeste indruk van allen. Niemand twijfelde meer over zijn basisplaats in Bilbao. Dat hij Sergio Busquets van diens vaste stek, al tien jaar en meer dan 500 wedstrijden lang, verdreef hadden echter weinigen verwacht. Maar het is op die plek dat Frenkie zich het meest comfortabel voelt. En dat in het voorseizoen ook liet blijken.

Maar oefenpotjes zijn toch altijd anders dan het serieuze werk. San Mamés, de Kathedraal van het Spaanse voetbal, is een prachtig podium voor een officieel debuut. Maar ook een voetbaltheater waar het nooit eenvoudig triomferen is voor de bezoekende artiesten, al had Barça er in de laatste tien jaar maar één keer verloren. Nu volgde de tweede, door een prachtige halve omhaal van invaller Aduriz in de 90ste minuut.

De Spaanse kampioen had het er geen seconde gemakkelijk. Leo Messi ontbrak, nog niet fit na een vreemde blessure op zijn allereerste training, nadat hij de laatste dagen van zijn vakantie feestend op Ibiza had doorgebracht. En Luis Suárez, na een schot op de paal, de eerste kans van Barcelona, moest er na een half uur ook al geblesseerd af. De andere aanvallers, de Fransen Griezmann en Dembélé, lieten bovendien veel te weinig zien.

Tegenover zich vond De Jong bovendien een uiterst listige en agressieve Raúl García, 33 jaar en boordevol ervaring, en dé grote hoop van Athletic, spits Iñaki Williams die deze week tot 2028 bijtekende bij de club die voor hem alles betekent. Dat Bilbao was niet als een Napoli waartegen De Jong vorige week met een honderdtal passes kon strooien; in San Mamés kwam hij niet eens tot de helft.

Waarbij de onverwachte zet van Valverde uiteindelijk niet goed uitpakte. De coach kreeg vooraf veel lof van de kritische Catalaanse sportpers voor zijn keus, door ervaren mannen als Rakitic en Busquets aan de kant te laten en De Jong op het middenveld te laten vergezellen door twee Catalanen uit de jeugdopleiding, Sergi Roberto en Aleñá.

Rakitic kwam na rust toch in het veld voor de laatste, maar veel hielp dat niet. Barça blijkt zonder Messi nog altijd kwetsbaar, en Frenkie de Jong was niet de man die de zoekende ploeg de weg kon wijzen. Een weg die hijzelf ook nog moet vinden, want soms kan het bij Barcelona ook een doolhof zijn. Een dwaaltocht die bovendien, op het allerlaatste moment, in een gevoelige nederlaag eindigde.