Klikklakkend stapt ze van de trailerplank, daar is ze dan, onze merrie. Een droom komt uit voor mijn dochter. Dit paardje, met haar zwarte manen en lichtbruine zachte lijf zou een levensgezellin worden. Zelf heb ik niets met paarden, maar het blijkt hetzelfde te zijn als met kinderen. Ze zijn stomvervelend en lelijk totdat ze van jezelf zijn.