Column Buurman: Wakker in een vreemde wereld

Om 02.00 uur wandelde ik op mijn dooie gemakkie door een compleet lege, schemerdonkere hal van het ziekenhuis. Ik hoorde elke stap die ik zette luid weerkaatsen. Ik stak een hand op naar twee nachtwakers bij de ingang. Blijkbaar zag ik er onschuldig uit op dit spookuur.

Berend van de Sande 23-02-20, 10:00

Ineens klonk het luide geblaf van een woeste hond. De telefoon. Met de door mij – geintje! – aan De Allerliefste Vriendin exclusief toebedeelde ringtone. ,,Ha schat, ben je nog wakker?’’, vroeg ze. ,,Nee’’, antwoordde ik, ,,ik neem altijd de telefoon op als ik slaap.’’ Ze vraagt ook vaak ,,naar de wapper gekeest?’’, als ik overduidelijk naar de kapper ben geweest. ,,Ik kan niet slapen’’, klaagde ze. ,,Ik mág niet slapen’’, overtroefde ik haar.