Jongleren heeft nog altijd toekomst

Dalfsen was voor het eerst het domein van het NK jongleren, een jaarlijks evenement dat de afgelopen drie jaar plaatsvond in Helmond. Enkele honderden jongleurs waren actief, van beginners en enthousiaste hobbyisten tot professionals. Het ging om een Nederlands kampioenschap, en dus werden de verrichtingen van de ‘serieuze’ deelnemers op het podium beoordeeld door een deskundige jury en waren er winnaars in zeven categorieën. Maar de meesten kwamen kijken, oefenen en deelnemen aan workshops om kennis en ervaring op te doen.

,,Hoeveel van jullie ervaren vaak dat de eerste oefening van een reeks uiteindelijk de beste is?” Er gaan aardig wat vingers de lucht in bij deze vraag van Julian Saether. De uit Trondheim afkomstige Noor verzorgt een workshop met tips en tricks, vooral gericht op de psychologische aspecten. ,,Natuurlijk moet je veel oefenen om wat te bereiken. Maar neem na een paar keer proberen gerust even pauze of richt je op iets anders. Het ontspant je spieren en geeft je hersenen de gelegenheid om opnieuw te focussen. De kans is groot dat je dan sneller leert dan wanneer je maar blijft doorgaan.”

,,De kunst van jongleren is vooral: steeds beter willen worden”, legt hij even later uit. ,,Jongleren is een vaardigheid die je kunt aanleren, dus veel oefenen is belangrijk. Maar je moet jezelf ook rust kunnen gunnen. En analyseer ook waarom je fouten maakt. Alleen dan word je door elke fout beter.”

De 12-jarige Nathan Evers uit Zwolle heeft die lessen goed in zijn oren geknoopt. ,,Even pauze nemen en je bezinnen op wat er misging. Dat was wel de belangrijkste tip”, zegt hij. Nathan zit vanaf zijn vijfde op circusschool Pavarini in zijn woonplaats. Na een open dag was hij ‘verkocht’. Wat er zo leuk aan is? ,,Het is zowel ontspanning als inspanning. Je kunt het altijd en overal doen.” 

Lachend tekent zijn moeder Marjon daarbij aan: ,,Op een gegeven moment begon hij ook met fruit te jongleren. Toen hebben we een paar gouden regels afgesproken over wáár en met wát er gejongleerd wordt.” Nathan heeft niet de intentie om er zijn beroep van te maken. ,,Als hobby naast mijn werk lijkt het me heel leuk. Maar ik werk er wel hard aan om alsmaar beter te worden.”

Saether, die op zijn vijftiende begon met jongleren en onder meer drie jaar in Parijs studeerde, maakt onderscheid tussen jongleren als sport - zoals het veelal op dit NK benaderd wordt - en jongleren als kunstvorm. ,,Bij het eerste streef je naar de beste prestatie, als onderdeel van een competitie. Bij het tweede draait het om de emoties die je bij de toeschouwer wilt losmaken: de ‘wow’-factor, maar ook een lach en een traan.”

Op het NK draait het niet alleen om het bijslijpen van de techniek. ,,Voor hobbyisten misschien wel”, zegt organisator Casper Klop. ,,Maar wie verder wil, moet ook aandacht besteden aan andere aspecten: je presentatie op het podium, het combineren van verschillende disciplines. Je maakt er een totaalprogramma van.” Er zit nog steeds toekomst in, zegt hij. ,,Bij shows en revues, en van oudsher bij het circus, dat het in toenemende mate van jongleurs zal moeten hebben. De klassieke circusvorm met olifanten en andere dieren sterft langzaam uit. Het accent verschuift naar shows en optredens waarin verschillende disciplines worden gecombineerd.”