Chris Frederiks stelt Shani Davis als grote voorbeeld: ‘Ik schaatste als kind al rondjes om de tafel’

,,Hij hing in de bocht bijna op het ijs, zo vlak sneed hij de bochten aan. Een bocht op heel hoge snelheid rijden is ontzettend moeilijk, maar hij had er nooit moeite mee. Zijn beentempo ging omhoog en hij bleef maar versnellen. Daarnaast zat er ook geen moment twijfel in, geen angst, niets. Ook domineerde hij jarenlang met wereldrecords. Hij was de onbetwiste nummer één.”

,,Mijn vader schaatste, dus ik wilde als klein kind zijn schaatspak van vroeger aandoen. Ik was dan al heel vroeg wakker en schaatste als het ware rondjes rond de tafel. We gingen ook altijd naar de ijsbaan hier. Volgens mijn vader was ik niet eens zo’n heel groot talent, want ik lag altijd als één van de eersten op de grond.”

,,Nergens voor, want dat heb ik dit seizoen al gedaan... Bij de eerste serieuze wedstrijd in Heerenveen maakte ik een valse start, nadat eerst mijn tegenstander een valse start maakte. Daarna had ik zoiets van; gewoon doen alsof het de eerste start is. Omdat ik boos was, viel ik daarna dus ook nog eens. Dat was niet zo handig. Daarna is het eigenlijk altijd klaar met dat gestuntel, omdat ik er dan van geleerd heb.”

,,Congolezen zijn erg overtuigd van zichzelf en hebben een sterke wil. Dat ik schaatser wilde worden zat er bij mij ook al heel jong in. Als je niet de overtuiging hebt om te winnen moet je stoppen. Als je iemand hard ziet rijden moet jou dat juist motiveren. Daarom is het ook prettig dat ik in een ploeg met gelijkgestemden zit. Al krijg ik ondanks een contract, nog niet betaald. Alle jongens willen hetzelfde, uiteindelijk bij een commerciële ploeg terechtkomen. Voor concurrentie ben ik niet bang. Het is een kwestie van hard rijden, dan kunnen de commerciële teams niet om je heen.”