Vijftien jaar na de oprichting koos de Deventer Volkszangvereniging een nieuwe naam: Euterpe, uit te spreken als ‘uiterpe’. ,,Net als therapeut’’, zegt koorlid Peter Paul Hattinga Verschure. ,,Euterpe is de muze van de muziek.’’

Hattinga Verschure dook het Deventer stadsarchief in en trof ‘een schat aan informatie’. ,,Alle verslagen van de jaarvergaderingen zijn er nog en alle programmaboekjes.’’

De Volkszangvereniging is opgericht door leerlingen van de Deventer muziekschool. ,,Ze vonden het leuk om nog wat meer met hun opleiding te doen. Op 11 november 1869 was de oprichtingsvergadering. Ze vonden Cornelis Alijander Brandts Buys, componist, organist en beiaardier van de Lebuinuskerk, bereid om als dirigent op te treden. Hij was iemand die graag met veel mensen werkte, om ze te helpen zich te ontwikkelen. ‘Ter verheffing van het volk’ werd dat genoemd.’’

Koorlid Rob Grünefeld vertelt dat tegenwoordig vrijwel alleen de grote klassieke werken worden gezongen: het Requiem van Mozart, de Messiah van Händel, het Requiem van Fauré en de Hohe Messe van Bach. ,,Dat was vroeger anders, er zaten bijvoorbeeld meer korte stukken uit de romantische tijd in.’’

Hattinga Verschure: ,,Het was vaak wat volkser, operetteachtig ook wel. Moet je hier zien...’’ Hij toont een aantal programmaoverzichten op zijn iPad. ,,Er werd een Keteltjesavond gehouden, geen idee waarom het zo heette. 99 beesten en 1 boer, komisch hè? Lichtvoetiger dan wat we nu doen. Er zaten ook toneelstukjes met zang in.’’

De allereerste uitvoering was op 29 april 1870. ,,Er werd wat gepraat, maar ook altijd voor publiek gezongen’’, zegt Grünefeld. Enerzijds was het dus volks en gemoedelijk, anderzijds ging het er plechtig en formeel aan toe, met iedereen op z’n paasbest gekleed. ,,Die dames en heren had ik wel graag live willen zien’’, zegt Hattinga Verschure.

Het lijkt hem wel wat als Euterpe later dit jaar een of twee liederen ten gehore brengt uit die eerste uitvoering. ,,Liederen van Moritz Hauptmann, een bekende componist in die tijd, op teksten van Goethe. Als een eerbetoon aan de oprichters.’’

Dat onderdeel staat dus nog niet vast, wel het verdere jubileumprogramma. ,,We geven elk jaar twee concerten’’, zegt Grünefeld. ,,Alle repetities, één keer per week in Het Stormink, staan in het teken van de volgende uitvoering. We moeten steeds flink aan de bak. Je ontkomt er niet aan ook thuis te studeren. Het is een gezellige club, en dat is ook heel belangrijk, maar het streven is wel om concerten op niveau te blijven geven. Enige ambitie kan ons niet worden ontzegd.’’

Elk koorlid ondergaat om de drie jaar een stemtest. Die kan tot gevolg hebben dat het betreffende lid gedwongen moet afhaken. ,,Het is een soort examentje. Ons enige criterium is stemkwaliteit.’’

Met oefen-cd’s, soundfiles, YouTube-links, een strak repetitierooster blijven de leden van het toonkunstkoor bij de les. Zestig zijn het er nu, net zoveel als in 1879. ,,Gelukkig zijn alle stemgroepen nog goed vertegenwoordigd. Al blijven nieuwe mensen zeer welkom.’’

,,En we hebben in Jan Kruisselbrink een dirigent die zelf zanger is. Hij kan alle zangpartijen voorzingen’’, zegt Hattinga Verschure. ,,Sommige koorleden hebben genoeg aan de mededeling: we beginnen met een cis. Anderen, zoals ik, zijn daar minder goed in, dus zo’n dirigent is ideaal.’’