Lettelse nuchterheid blijkt slechts dun laagje vernis als Carlijn goud pakt

De straten in Lettele zijn zelden massaal bevolkt, maar zaterdagmiddag tussen 12.00 en 14.00 kun je op de Bathmenseweg midden in het dorp vijf minuten naar rechts kijken, vijf minuten naar links, en nog niemand zien. Geen kip, hond of paard op straat als Carlijn Achtereekte haar race rijdt, laat staan een mens. Een deel van het dorp is naar Pyeongchang, het andere deel zit te trillen voor de TV. 

Het nieuwe Kulturhus De Spil zit wel vol. Op een steenworp afstand van het ouderlijk huis van de schaatsster zijn de tafels afgeladen. Met klaverjassers, welteverstaan. Terwijl Achtereekte net haar drie kilometer erop heeft zitten, schudden ze hier de kaarten. 

Slechts als de echte concurrentie van Achtereekte, landgenoten Wüst en De Jong, op de ijsvloer staan, gaan de ogen naar het TV-scherm dat in een hoek flikkert. Ze is de eerste Lettelse ooit op de spelen, al weet een verstokte Lettelenaar aan de bar, dat er ooit een Lettels paard mee sprong op de zomerspelen.

Op het oog ondergaat het dorp de wedstrijd broodnuchter, maar wie verder kijkt dan zijn neus lang is weet wel beter. Bij de dorpswinkel Lekker Makkelijk Lipholt zijn zeshonderd Carlijn Achtereekte-tompouces besteld, ongeveer even veel als het dorp inwoners telt. En dan moest eigenaar Ronald Lipholt nog nee verkopen. 

De Lettelenaar belijdt de liefde voor Achtereekte niet alleen met de maag. Want hoewel de kaarten nog steeds stug geschud worden, beginnen de handen te trillen en stijgt het volume, als blijkt dat topfavoriete Antoinette de Jong het niet gaat halen. Een luid gejuich stijgt op, dan toch.

Henk Nijland kan het niet geloven. Zijn buurmeisje, dat hij al jaren steunt, wiens huis hij de avond voor haar race nog even fluks versierde, is Olympisch Kampioen. De eerste Lettelse op de spelen is ook gelijk de beste van allemaal. ,,Dit is toch echt wel helemaal super.’’ ,,Wat heeft ze hier hard voor gewerkt’’, zegt Dinie Kloosterboer, terwijl ze het kippenvel op haar armen laat zien. ,,Wat een mooi feest wordt dat.’’ Man en vrouw slaan elkaar op de schouder. 

Twee minuten later klinkt alweer het schudden der kaarten. Die beroemde Lettelse nuchterheid. Maar dat is slechts een dun laagje vernis, want de gezichten staan trots, de schouders zijn recht en de gestaltes ogen centimeters groter. Driehonderd meter verderop, in Achtereektes geboortestraat, zwieren dan de Nederlandse vlaggen al volop aan de huizen. Lettele is voorgoed een Olympisch Kampioen rijker. Hun Carlijn is de beste van allemaal.