‘Tuintjespolitie’ brengt Deventer straat in rep en roer

De ‘schoffelschandpaal’ hebben enkele bewoners van de Deventer straat De Berenklauw de lijst al gedoopt. Wie staat er wel op en wie niet?

Dat was gistermiddag rond het middaguur hét bespreekpunt in het normaliter zo rustige straatje. Zaterdag ontvingen huurders in de straat een brief van de woningcorporatie waarin staat dat ze hun voortuinen beter dienen te onderhouden. Inclusief bijlage met twaalf foto’s van voortuintjes uit de straat die volgens verhuurder Ieder1 niet door de beugel kunnen.

En voor je mensen aanspreekt, stel dan eerst heldere richtlijnen vast, vindt ze. Want wat is wel of niet netjes? ,,Leg bij het accepteren van de woning uit wat je van de huurder verwacht op tuiniergebied. Dat zou al veel duidelijkheid geven.’’

De tuin van Adrian Marek staat wél op de lijst. Op de foto is het onkruid tussen zijn tegeltuin goed te zien. ,,Maar dat had ik toevallig een dag voor die brief al verwijderd. Op zich wel goed dat ze de leefbaarheid van de buurt in de gaten houden, maar ik vraag me wel af hoe ze die foto’s maakten. Zou die medewerker in camouflagekleding in de bosjes hebben gelegen?’’

Dat is niet het geval, verzekert woordvoerder Michael Haase van Ieder1. En de lijst dient ook niet als schandpaal, bezweert hij. ,,De foto’s zijn gewoon bedoeld als voorbeeld.’’ Strakke richtlijnen voor wat wel of geen goed onderhouden tuin is, zijn er niet, geeft hij aan. ,,Toch staat in de algemene leveringswaarden en de woningwet dat men de tuin als goed huurder dient te onderhouden. De intentie van de brief is: de buurt leefbaar houden.’’

De foto’s waren achteraf gezien misschien niet zo handig, geeft hij toe. ,,Een persoonlijke brief of een bezoekje was misschien beter geweest.’’

Dat bewoners worden aangesproken op het onderhoud van hun tuin is volgens Marcel Trip van de Woonbond wel vrij algemeen. ,,En als ze er niet uitkomen, zien we ook wel dat dit tot rechtszaken leidt. ,Maar op deze manier, inclusief lijst met voorbeelden? Dat hebben wij nog niet eerder gehoord.’’ Trip noemt de brief van de woningcorporatie niet de beste manier om het gesprek aan te gaan.

Hij noemt de brief bevoogdend. ,,Bovendien heeft dit meer weg van naming en shaming. Mensen voelen zich op deze manier te kijk gezet. Persoonlijk aanspreken of een persoonlijke brief was beter geweest.”

Strakke richtlijnen voor een fatsoenlijke voortuin zijn volgens hem niet te geven. ,,Dat blijft toch behoorlijk subjectief, al is het iedereen wel duidelijk dat vier wasmachines in de voortuin zetten niet echt bevorderlijk is voor de uitstraling van de buurt.”