,,Pas toen ik hoorde dat ik naar de IC moest, werd ik angstig.  Niet omdat ik dacht, word ik wel weer wakker? Daar ging ik automatisch vanuit. Maar meer de angst van, wat gaan ze allemaal doen? Hoelang blijf ik in slaap? Ik heb graag grip, ook op de tijd. De intensivist was blij te melden dat de gemiddelde verblijfsduur op de IC inmiddels gereduceerd was naar 13 dagen. Toen dacht ik, bizar, wat lang. Na vier dagen werd ik wakker, best snel. Gelukkig rustig. Sommige patiënten raken in paniek, willen zich losrukken, werd me verteld. Dat heb ik niet meegemaakt op de IC. Ik had geen idee welke dag het was, hoe lang ik in slaap was geweest. Maar het tijdsbesef keerde  snel terug. Op de maandag wist ik, hé, mijn zus is jarig.”