Zonder woorden speelt de voormalig directeur van de Deventer Bibliotheek zijn rol. De enige keer dat geluid uit zijn mond komt, is als hij zijn blinde vrienden van de blindenclub Kiek Uut tegenkomt. Niemand krijgt hem uit zijn rol van Trotty Veck de wat arme pakketbezorger uit The Chimes. Zijn druipneus met snot is geen spel, maar simpelweg oorzaak van de bittere koude van enkele Dickensedities en de onmacht om steeds met een zakdoek zijn neus te deppen. Zijn onderlip paars, z’n neus rood, zijn melancholieke ogen: het past bij de pakketbezorger. Debeij is inmiddels uit Deventer verhuisd, maar Dickens kan niet zonder Trotty. En Debeij stiekem misschien wel niet zonder Trotty. Hij is samen met Scrooge de enige die eigenlijk altijd ergens op het parcours rondzwerft.