In elk geval mag de provincie geen edelherten laten afschieten voordat zij op het bewaar gereageerd heeft. Het gaat nu om de afschot van edelherten vanaf 1 januari 2020. Eerder gaf de provincie in 2018 al de opdracht om het aantal edelherten door afschot terug te brengen tot 490. Die opdracht was geldig tot 1 januari 2020.

November vorig jaar werd die opdracht door de rechtbank vernietigd. De provincie kon toen niet goed motiveren waarom de afschot nodig was. Dierbaar Flevoland en Fauna4life hadden toen wel een goed ecologisch rapport, opgesteld door ecoloog Frans Vera, waardoor de rechter zich liet overtuigen.  En ondanks dat de provincie twee weken geleden tijdens de zitting ook met nieuwe onderbouwing kwam, oordeelt de voorzieningenrechter dat het afschot nog niet hervat mag worden.

De voorzieningenrechter vindt dat de provincie wat betreft de ecologische onderbouwing van haar plan belangrijke stappen heeft gemaakt.  Zo werd de advocate van Flevoland toen geflankeerd door ecoloog Frans Berendse. Hij heeft meegeschreven aan de ecologische onderbouwing van de schade die de grote grazers zouden toebrengen aan het gebied. Maar, zoals tijdens de zitting al bleek, kwam het rapport van de provincie betrekkelijk laat binnen en hebben Fauna4life en Dierbaar Flevoland amper de tijd gehad het te kunnen bekijken. Zij willen de tijd krijgen om te reageren op het nieuwe rapport van de provincie en wijzen op de onomkeerbaarheid van het afschieten van edelherten.

De verschillende ecologen die twee weken geleden bij de zitting aanwezig waren achtten het - behalve Frans Vera - noodzakelijk dat het afschieten van de herten doorgaat om het gebied te behoeden voor teloorgang. De twee aanklagende stichtingen vinden dat bestaande beheerplannen eerst moeten worden uitgevoerd. Er zijn volgens hen al te veel dieren gestorven. Dat is precies de reden dat de voorzieningenrechter vandaag besloot het afschot uit te stellen: de onomkeerbaarheid van een dergelijk besluit. Met als gevolg onnodig gestorven dieren.