Een grote groep werkenden moet eerst een paar zekerheden loslaten

Als iedereen ertegen is, dan moet het wel in balans zijn, was de reactie van minister Koolmees (Sociale Zaken) op de bakken kritiek die hij kreeg na de presentatie van de nieuwe Wet Arbeidsmarkt in Balans.

Een arbeidsmarkt in balans, dat klinkt als een ideaal. Wat voor ideaal is dat eigenlijk? Voor mij betekent het dat vaste banen en flexibel werk - in termen van zekerheid - meer op elkaar gaan lijken. Net als bij een weegschaal wordt er aan de kant van de vaste banen een gewichtje weggehaald, dat bij de flexibele banen wordt bijgezet. Het gevolg is balans, waardoor arbeidsstromen en innovatie op gang komen, die de welvaart verhogen. Het gevolg is meer zekerheid voor ons allemaal op de lange termijn.

Natuurlijk zijn er ook ongenoegens, vooral van ouderen met een vast contract die in hun ogen veel hebben te verliezen. Daar staat tegenover dat collega's die de boel bewust zitten te traineren, en met hun negatieve energie de rest van het team naar beneden trekken, straks met een opeenstapeling van goede redenen en een fikse zak geld wél eindelijk weg kunnen. De sfeer klaart direct op.

Een ander voordeel van Koolmees' arbeidswet: het bedrijf waar je werkt, kan meer leuke innovatieve projecten starten die bij succes ook kunnen worden uitgerold. Dat komt doordat werkenden vaker en makkelijker van baan veranderen, en dan eerder weer een vast contract krijgen als het bevalt. Mislukt het project en word je ontslagen, dan krijg je - ook zonder vast contract - geld mee.