Hè, wat is dat nou? Bouwbedrijf doet bijzondere vondst in Enschedese binnenstad

Deze ontdekking zou wel eens veel bekijks kunnen trekken. De exacte locatie waar de bijzondere vondst is gedaan, wordt daarom bewust niet gedeeld. De eigenaar zit niet te wachten op metaalzoekers en pottenkijkers. Uit archeologisch onderzoek is namelijk gebleken dat de resten die zijn gevonden, dateren uit de vroegste fase van de stad. Het gaat om restanten van gebouwen, fragmenten aardewerk en een waterput. En uitgerekend op de laatste dag werden er ook nog middeleeuwse munten gevonden. „Nee, dit hadden we echt niet verwacht”, zegt Bart Bekhuis van Bouwbedrijf Kamphuis uit Geesteren. 

De werkzaamheden in de binnenstad vonden plaats onder archeologische begeleiding. „Met als gevolg dat je telkens maximaal 20 centimeter kunt ontgraven”, vertelt Bart Bekhuis. Dat de medewerkers van het bouwbedrijf iets bijzonders hadden gevonden, was direct duidelijk. „Dan denk je als leek aan iets van 100 of 200 jaar oud. Maar de middeleeuwen?! Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Het is geweldig om te zien wat er daarna aan historische informatie naar boven komt.”   

De eerste verrassing? Dat waren de resten van een houten gebouw met leemvloer. Dit gebouw gaat terug tot de 13de of 14de eeuw, zo is uit onderzoek van SOB Research gebleken. Opvallend detail: in veel van de blootgelegde sporen zijn resten van brand zichtbaar. Enschede is sinds de middeleeuwen minimaal drie keer getroffen door een grote stadsbrand. In 1517, 1750 en 1862.

Regioarcheoloog Olaf Satijn vertelt dat op de laatste onderzoeksdag in een funderingssleuf uit de 18de of 19de eeuw ook nog negen middeleeuwse zilveren munten werden gevonden. „Volgens de onderzoekers is deze kleine muntschat ooit in een klein buideltje begraven geweest. Vermoedelijk bij het leggen van de eerste steen van een huis dat hier ooit heeft gestaan. Het begraven van wat geld zou geluk en voorspoed brengen.”  

De munten dateren uit de periode van 1282-1321. Satijn: „Opvallend is de herkomst ervan.” Het gaat om penningen uit het Graafschap Holland, penny’s uit Engeland, bracteaten uit Duitsland, een sterling uit het Graafschap Kleef en een dinar uit Servië. „De stad groeide en de bewoners hadden waarschijnlijk al regelmatig contacten met verre gebieden.” 

Ook voor een regioarcheoloog is dit een bijzondere vondst. „Zeker voor deze vroege periode, omdat in Enschede onder meer door de stadsbranden niet veel is overgeleverd.” Het was volgens Olaf Satijn ook echt een toevalstreffer, omdat het ging om een kleine opgraving. „Dit laat zien dat het loont om onderzoek te doen als je met iets bezig gaat in de stad.” 

De vondst gaat nu eerst naar een depot in Deventer waar het tijdelijk wordt opgeslagen. Krijgt de ’gewone Enschedeër’ dit ooit nog te zien? Satijn: „Dat kan zeker. Maar dan moet daar wel belangstelling voor zijn. De vondst kan in bruikleen worden gegeven voor bijvoorbeeld een expositie.”