Violiste Emma uit Enschede terug in de kerk van haar vader: ‘Bach blijft altijd Bach’

„Die is er nog steeds en zal ook altijd blijven. Mijn vader is nog steeds stadsorganist van Enschede. In de Grote Kerk liggen mijn muzikale roots. Hoe vaak heb ik hem daar niet horen spelen. Mijn liefde voor oude muziek is in Enschede begonnen. Alles bij ons huis draaide om muziek. Mijn oudere broer Frans begon als eerste viool te spelen, en ik ben hem achterna gegaan. We hebben allebei gestudeerd in Manchester en spelen af en toe nog samen. Hij woont in Neubrandenburg in Berlijn, ik in Utrecht. Maar de band is altijd gebleven.”

„Waarom niet, zou ik dan zeggen. Bach zelf deed het ook. Het orgel was zijn instrument, zijn koningin. Zo heet ons programma ook: ‘Bachs Königin’. Veel mensen weten helemaal niet hoe geweldig die orgelwerken zijn. Orgelconcerten trekken meestal een heel eigen publiek. Door ze in een ander jasje te gieten, maak je ze ook toegankelijk voor anderen. Bach blijft bovendien altijd Bach, wat je ook allemaal uithaalt met die muziek. Voor ons als musici is het een feest om te spelen. We hebben een cd opgenomen met deze muziek. Dat willen we vieren met een tournee door Nederland.”

„Goede muziek is niet oud of nieuw, maar altijd weer nieuw. Oude muziek heeft dezelfde kracht als pop of jazz. Het raakt je ziel, zonder dat je iets opgedrongen wordt. Op een of andere manier doet het ook precies wat je als mens nodig hebt. Het sleept je mee, ontroert je of geeft je juist rust. Met ons orkest doen we bovendien veel meer dan Bach. Met de oude muziek als basis zoeken we samenwerking met mensen van nu. Zo hebben we gespeeld met trompettist Erik Vloeimans en Daniel Lohues. Maar ook een werk als de Jorismis van Herman Finkers hebben we voor het voetlicht gebracht.”

„Dat is het ook. Ik ben ook benieuwd wat hij ervan vindt. Mijn broer is er ook. We spelen dit programma ook op andere plaatsen, maar dit concert springt er voor mij toch echt bovenuit.”