,,De rillingen lopen nog over mijn rug als ik aan terugdenk. Ik had 'm al aan de telefoon toen de brand nog bezig was. Die jongen zit er nog steeds helemaal doorheen," zegt Jeroen van Maanen, melkveehouder op circa tien kilometer van de plaats des onheils . ,,Buren dus in Zeewolder termen. Drie jaar geleden liep hij stage bij ons. Topgozer, de belichaming van mensen die onze sector nodig heeft. Superenthousiast en van het type 'niet lullen maar poetsen'. Dat juist zo'n knaap dit moet overkomen." 

Volgens hem leeft gans agrarisch Zeewolde met hem mee en willen ze hem dolgraag behouden als collega. ,,Zoveel pech, die jongen... Hij was net een half jaar begonnen. Veel geiten waren drachtig toen het gebeurde. Hij zit nu met honderden lammetjes die niets opbrengen en die wel gevoerd moeten worden. Opbrengst uit melken is er door de brand ook niet.  Bovendien heeft hij zijn onderneming met eigen geld gefinancierd. Volledig verzekerd was hij niet. De intentie was er wel, maar zover is het gewoon nog niet gekomen. Je stopt toch eerst je centen in het bedrijf."

Van Meerveld heeft acuut geld nodig, anders is het snel over en uit voor hem.  Van Maanen: ,,Als velen een beetje geven, blijft Harms droom overeind. We moeten dit met zijn allen toch voor elkaar kunnen krijgen." Zelf is Van Meerveld nog niet in staat om de buitenwereld tegemoet te treden. Via een bevriende eigenaresse van een communicatiebureau laat hij wel weten 'erg ontroerd te zijn door de hulp die collega's willen bieden en zou het fantastisch vinden als het lukt'.  ,,De brand heeft zware impact. Mijn vriendin, een medewerkster en mijn 11-jarige buurjongetje hebben alles zien gebeuren. Het was verschrikkelijk. We zijn er kapot van. Mijn droom kwam uit, maar is nu veranderd in een nachtmerrie."

Doneren kan via www.geef.nl