Deze tandarts haalt kinderen op, heeft een bioscoop in wachtruimte en verwijst ook door naar psycholooog
Zijn familiepraktijken lijken in niets op een gemiddelde witte, steriele tandartspraktijk met tl-licht. Tandarts Poeya Mohtadili (37) wil dat zijn patiënten zich veilig en vertrouwd voelen in de huiselijke consultkamers met fotobehang en planten. Ook zijn aanpak verschilt van die van traditionele tandartsen: door middel van preventieve consulten wil hij tandartsbehandelingen bij kinderen zo veel mogelijk voorkomen.
Hannah KönigLaatste update:26-04-22, 15:20
Als dertienjarige jongen kwam hij als politiek vluchteling uit Iran naar Nederland. Een Rotaryclub sponsorde hem zodat hij zijn vwo-diploma kon halen en na één dag meekijken in de tandartspraktijk van zijn tante wist hij wat hij wilde worden: ,,Alles wat mij interesseert komt in het tandartsvak samen; technisch bezig zijn en sociale interactie met mensen.” Hij studeert tandheelkunde en gaat als 23-jarige aan de slag bij Stichting Jeugd Tandverzorging in Amsterdam Noord. Na een aantal leerzame jaren begint hij een eigen praktijk in Rotterdam. Een groot succes: als oprichter en directeur van Satiscare Zorggroep heeft hij inmiddels vijf praktijken in Nederland.
Zijn eerste baan als tandarts was leerzaam; in de praktijk in Amsterdam Noord kwam niemand opdagen. Mohtadili besloot brieven te schrijven naar kinderen met de tekst: waar zijn jullie? Hoe kan ik jullie bereiken? ,,Ik maakte een plan hoe ik ervoor kon zorgen dat ik kinderen uit de wijk in mijn stoel kreeg. Noord had een slecht imago en ik werd gewaarschuwd voor agressiviteit, maar dat hield me niet tegen. Ik haalde kinderen met de auto thuis op en raakte met ze in gesprek. Ik leerde hoe belangrijk het is om een goede band met je patiënt te hebben. Er moet in de zorg eerst vertrouwen zijn, de rest komt later.”
Soms spelen er problemen die zorgen voor spanning op de kiezen of kaak. Als het nodig is verwijs ik mensen door naar een fysiotherapeut of psycholoog
Inmiddels durft Mohtadili zichzelf een visionair te noemen. In zijn praktijken vind je consultkamers, waar zijn werknemers met patiënten bespreken hoe het met ze gaat. Het liefst ontvangt hij gezinnen samen, om een familie te leren kennen en te horen wat er binnen een gezin speelt. De kamers hebben vrolijk fotobehang, prettig licht en er staan groene planten die zorgen voor een huiselijke sfeer. Ook heeft Mohtadili een bioscoop als wachtkamer: ,,De tandarts is de zorgverlener waar je het vaakst naartoe gaat, we spelen een cruciale rol in het vroegtijdig signaleren van problemen, dus zorgen we ervoor dat het voor kinderen een feestje is om langs te komen.”
Tandjes die doorkomen zorgen voor slapeloze nachten voor ouders èn baby. Helpt Dentinox nu wel of niet bij pijn aan het tandvlees? Lees het op Ouders van Nu.
Preventie is alles
Naast het feit dat zijn praktijken eruitzien als speelparadijzen, is ook Mohtadili’s werkwijze allesbehalve traditioneel. Zo roept hij baby’s vanaf zeven maanden al op om langs te komen en gaat hij met ouders actief het gesprek aan of zij zich willen inzetten voor het gebit van hun kind. Zijn preventieteam doet belangrijk werk: ,,Preventie is alles. Wij geven kinderen en ouders advies over poetsen en eet- en drinkgewoontes. Als kinderen regelmatig bij de tandarts komen en weten hoe ze hun tanden het beste kunnen verzorgen, kunnen problemen in de mond voorkomen worden.”
Traditionele tandartspraktijken komen in actie op het moment dat er problemen zijn geconstateerd. Hier zet Mohtadili vraagtekens bij: ,,Een patiënt direct in de stoel naar achteren zetten is volgens mij niet de juiste manier. Het is voor veel tandartsen standaard om een foto te maken als iemand kiespijn heeft, maar ik voel liever eerst aan iemands kaak en vraag door hoe het met diegene is. Soms spelen er problemen die zorgen voor spanning op de kiezen of kaak. Als het nodig is verwijs ik mensen door naar een fysiotherapeut of psycholoog. We zijn meer lifestylecoach dan tandarts.”
Meer vrouwelijkheid in de zorg
Een groot probleem in de huidige zorg is volgens Mohtadili dat de relatie tussen zorgverlener en zorggebruiker niet gelijkwaardig is: ,,Zorg is een co-creatie. Een product dat tussen twee mensen ontstaat. Als je niet gelijkwaardig met elkaar verbindt, kun je als tandarts niet de juiste zorg leveren.” Hij vindt bovendien dat de zorg meer vrouwelijkheid kan gebruiken: ,,We moeten beter luisteren naar zorggebruikers. Wat hebben mensen nodig? Waarmee helpen we ze echt? Er is meer zachtheid nodig. Ook vanuit mannen.”
De Rotterdamse tandarts ging van 0 naar 1500 patiënten in zijn eerste jaar en heeft na 10 jaar maar liefst 10.000 patiënten in vijf praktijken. Hij ziet nu 40 procent van zijn patiënten in de consultkamer en 60 procent van zijn patiënten in de behandelkamer. Zijn droom voor de toekomst is dat dit nog meer verschuift, en dat 99 procent van zijn patiënten genoeg heeft aan afspraken in de consultkamers, waar enkel wordt gepraat: ,,Ik blijf me de komende jaren inzetten om ervoor te zorgen dat er in de toekomst steeds minder tandartsbehandelingen nodig zijn.”
Onze excuses
Helaas kunnen wij deze social post, liveblog of anders niet tonen omdat het één of meerdere social media-elementen bevat. Aanvaard de social media-cookies om deze inhoud alsnog te tonen.
Bekijk hieronder onze video’s over gezondheid:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.