Verloskundige: 'Je ziet ons nooit meer, maar je bevalervaring blijft je altijd bij: kies dus zorgvuldig’

,,Zwangerschap en baren hebben alles te maken met je veilig voelen - dus ik denk dat een klik voelen echt belangrijk is. Zij is op het allerintiemste moment van je leven bij je. Neem die klik serieus en zie die eerste afspraak ook als een vrijblijvend kennismakingsgesprek. De meeste vrouwen kiezen voor de dichtstbijzijnde praktijk, in je eigen postcodegebied. Dat is praktisch, maar ik denk dat dat niet het enige criterium hoeft te zijn. Een verloskundige moet inderdaad snel bij je kunnen zijn, en rekent ongeveer vijftien minuten tot een halfuur aan reistijd om je te bereiken. Binnen die straal is er vaak meer keus dan alleen die ene verloskundige om de hoek. Bij een eerste kind is het lastig om te bedenken wat je van een verloskundigenpraktijk wil: je kunt dat niet weten, je bent nog nooit bevallen. Bij een tweede merken we dat vrouwen al veel kritischer zijn.”

,,Veel vrouwen willen weten of er ter plekke echo’s gemaakt kunnen worden. Of dat bij je verloskundige gebeurt vind ik zelf minder relevant, omdat dat om een paar momenten in de zwangerschap gaat, en de apparatuur is vaak beter bij een echopraktijk. Ik zou aanraden om te vragen hoe lang de consulten zijn - zijn dat tien minuten of dertig? En werken er tien of drie verloskundigen? Bij een heel grote praktijk is de kans groot een verloskundige bij je bevalling te treffen die je helemaal niet goed kent.”

,,Vraag ook naar hoe ze de achterwacht hebben geregeld - bellen ze hun eigen verloskundigen uit bed als het moet, of komt er iemand van een heel andere praktijk? Dan heb je feitelijk alsnog een wildvreemde bij de bevalling. Kraamtijd is ook een goeie: vraag hoe vaak ze komen. Is dat één keer, bellen ze alleen maar of komen ze vaker? En vraag eens naar hun visie.”

,,Jazeker. Voor mij als solo werkende verloskundige, maar ook toen ik nog in een groepspraktijk werkte, is de relatie tussen mij en de zwangere heel belangrijk: ik neem ruim de tijd voor elk consult, ik blijf erbij als het medisch wordt en bied dus continu begeleiding: dat is mijn visie. Door je cliënt goed te kennen en in de gaten te houden, kan ik betere zorg bieden. Ik kan, bijvoorbeeld, mijn cliënt met een hoge bloeddruk adviseren om direct te stoppen met werken, omdat ik op de hoogte ben van haar werkstress. Bij grotere praktijken, waar kostenefficiënter wordt gewerkt, worden zulke dingen niet altijd opgemerkt of geuit omdat er minder gelegenheid is om die vertrouwensband op te bouwen.”

,,Het landelijke percentage medische bevallingen is hoog: uiteindelijk bevalt 82 procent van de vrouwen in het ziekenhuis voor een medische bevalling bij een gynaecoloog, als het hun eerste kind is. Een deel begint al in een tweede lijn, en 67 procent wordt uiteindelijk medisch. Maar per praktijk en zelfs per verloskundige zijn die verschillen gigantisch en dat heeft, naast veel andere factoren, ook met visie te maken. Vraag de praktijk dus ook naar dat percentage, want het zegt veel over hoe zij werken.”

,,Nee hoor. Dat ligt eraan wat jij wil. Niet iedereen wil dat en het kan ook niet. Zo’n kleinschalige of soloverloskundigenpraktijk is momenteel een trend aan het worden, maar we moeten heel vaak nee verkopen. En ook in een kleinschalige praktijk kan het natuurlijk nog steeds dat er geen klik is, dat iemand mij niet leuk vindt. Dat is ook weleens gebeurd, en dat is prima - het is niet het moment voor onze ego’s.”

,,Dat je kwaliteit van zorg belangrijk vindt tijdens de zwangerschap is echt niet zo gek. Die negen maanden zijn bij uitstek de tijd om echt voor jezelf en je baby te kiezen, om geen sociaal wenselijk gedrag te vertonen en om niet te gaan pleasen. Vraag het maar als je een bepaalde verloskundige niet bij je baring wilt. Boek je afspraken als die praktijkassistente bij wie je geen goed gevoel hebt niet werkt. Zet je er eens níet overheen, ook al lijkt je gevoel overdreven. Je ziet die mensen nooit meer, maar jouw ervaring blijft je hele leven bij je. Een gedachteoefening: wat als je alles uit eigen zak moest betalen, hoe zou je dan je eigen geboortezorg kiezen?”