Wij kunnen toch ineens door zo’n moment overvallen worden

Ineens hadden we haast dit weekeinde. Wat best gek was, want we hadden zes weken onthaast. Maar vooral: je kon natuurlijk van ver zien aankomen dat vlak voor de eerste schooldag de laatste dag van de zomervakantie zou vallen. Dus feitelijk hadden we zeeën van tijd gehad voor de boodschappen die per se gedaan moesten worden voor iedereen weer zijn ding had: school, afspraakjes, hobby’s, zwemles en werk. Werk vooral natuurlijk. Dat was al een tijdje weer bezig. Maar omdat de kinderen nog thuis waren voelde het nog een beetje als half-werk. Maar ook dat was nu afgelopen. In ieder geval, maandagmorgen zou alles weer bij het oude zijn.

Enfin, ik weet niet hoe het bij u is, maar wij kunnen toch ineens door zo’n moment overvallen worden. En zo resteerden ons plots nog slechts twee uur voor alles dicht ging waar we naartoe moesten: winkels voor kleren, schoolspullen en iets tuinigs, maar vooral de bieb. De bieb zou het hoogtepunt moeten worden van de mini-odyssee die ons per auto om en door de hele stad voerde.

Aan het begin van de zomervakantie hadden de kleintjes onder leiding van hun moeder flink ingeslagen. Boeken voor henzelf en nog een paar om ’s avonds uit voor te lezen. Tot ons aller genoegen lagen ze niet alleen netjes bij elkaar op een stapeltje (altijd een ding), maar waren ze ook allemaal uitgelezen. Op één na: Superjuffie in de jungle, het laatste voorleesboek. We waren iets over de helft. Nog vijftig pagina’s te gaan. Maar het moest terug. Nu. Want (even een stukje maatschappijkritiek) hier in de buurt is geen bieb meer, en dus moest ’t ingeleverd bij de hoofdvestiging midden in de stad. En daar zouden we met alle drukte de komende dagen niet meer komen. En boetes zijn zondegeld, zoals u weet.

Dus? Terwijl ik ons in een paar mini-etappes door stad en land racete richting de bieb, las en vatte mijn vrouw als een razende de laatste helft van Superjuffie samen. Zodat we, precies maar dan ook precies op tijd, dubbelgeparkeerd en met knipperlichten voor de bieb staand, met een glimlach konden constateren dat het er nu echt op zat. De laatste boodschappen, de vakantie én het laatste voorleesboek. ‘Klaar!’

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: