Studie UMC Utrecht: 1,5 meter, handen wassen en mondkapjes stoppen corona

De studie verscheen dinsdag in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS Medicine. De onderzoekers maakten een wiskundig model om de invloed van een lockdown en de persoonlijke preventiemaatregelen (social distancing, handen wassen, mondkapjes dragen in de openbare ruimte) op de virusverspreiding te voorspellen. De studie veronderstelt een verschillend effect van de preventiemaatregelen.

Mondkapjes verlagen de besmettelijkheid, handen wassen reduceert de kans om besmet te worden en iemand die aan social distancing doet, heeft minder kans om het virus op te lopen en te verspreiden. ,,Elk van deze maatregelen afzonderlijk is onvoldoende om een grote uitbraak te voorkomen”, zegt Martin Bootsma, natuur- en wiskundige van de vakgroep epidemiologie van UMC Utrecht en co-auteur van de studie.

Het model doet aannames over de daling van de transmissiekans door de combinatie van de preventiemaatregelen. Zelfs als de preventiemaatregelen de transmissiekans met slechts iets meer dan de helft verminderen, is dat genoeg om een grote corona-epidemie te voorkomen.

Bootsma pleit niet voor het verplicht gebruik van mondkapjes in de openbare ruimte in Nederland. ,,Ons model toont dat de kans op virustransmissie niet tot nul hoeft te worden teruggebracht om toch effect te sorteren. Maar het staat vast dat verplicht gebruik van mondkapjes de kans op virustransmissie verkleint. Gebruik mondkapjes dus als je veelvuldig contact hebt met anderen, zou ik zeggen. Zoals in het openbaar vervoer, of bij een demonstratie.”

Uitgangspunt van de studie is dat de virusverspreiding verloopt via druppeltjes die binnen anderhalve meter vrijkomen bij niezen, hoesten, praten of zingen, zegt Bootsma. ,,Er is meer wetenschappelijk bewijs voor die manier van virusverspreiding dan voor de aerosolentheorie, die stelt dat virustransmissie verloopt via de allerkleinste druppeltjes die grotere afstanden overbruggen dan anderhalve meter.”

Het model rekent met Nederlandse gegevens over de contactintensiteit in de samenleving. Omdat andere westerse landen een soortgelijke contactstructuur hebben, zijn de studieresultaten van toepassing op veel landen, aldus Bootsma. Een beperking van het rekenmodel is dat het uitgaat van een gesloten populatie, waardoor reisgedrag bijvoorbeeld niet is meegenomen. Een andere beperking is dat het model het contact tussen een geïnfecteerde en diens huisgenoten – waarbij de kans op virusoverdracht groot is – buiten beschouwing laat.