Meer zekerheid nodig voor besluit over verbouwing zwembad Harderwijk

De politiek in Harderwijk heeft nog veel vragen en twijfels over het zwembad.  Zoveel werd onlangs wel duidelijk tijdens de raadscommisie samenleving waarin wethouder Marcel Companjen het voorstel voor vernieuwing van het binnenbad van gemeentelijk zwembad op tafel legde. Hij wilde 'de vaart er in houden', om de plannen snel verder uit te kunnen werken richting aanbesteding. 

Maar de partijen wagen zich niet aan een sprong in het diepe. Zo heel diep wordt het bad overigens ook niet. Het wedstrijdbad krijgt in de plannen weliswaar een beweegbare bodem, maar dat gaat tot maximaal 2,4 meter. De ideale diepte om te duiken is 3,5 meter, maar dat kost extra badwater en het kost bovendien extra energie om het op temperatuur te houden. 

Zowel coalitiepartijen VVD, Harderwijk Anders, CDA en ChristenUnie als de overige fracties stelden tal van vragen aan wethouder Companjen en Emiel van der Heijden van adviesbureau Synarchis dat door de gemeente was ingeschakeld om de mogelijkheden te onderzoeken.

Op basis van dat rapport was het college van burgemeester en wethouders met het voorstel gekomen voor de verbouwing, met daarin een wedstrijdbad, een instructiebad en een peuterbad, met mogelijkheden voor medisch therapeutisch zwemmen en funelementen - twee glijbanen en een ‘spraypark’. Dat kost bij elkaar, volgens het adviesbureau, bijna 10 miljoen euro. Daar komen dan nog de kosten bij om het zwembad energieneutraal te laten draaien. 

Hoeveel dát precies gaat kosten is nog niet duidelijk. En zo waren er meer antwoorden onbevredigend. Want wat zijn de gevolgen als de veronderstelde toename van het aantal bezoekers tegenvalt? Waarom moeten glijbanen bijna 2 miljoen euro kosten? Hoe wordt de toegankelijkheid gewaarborgd? Is dit wel de meest ideale variant voor Harderwijk? Te veel open eindjes, te veel onzekerheden. 

De warrige vergadering werd ook nog eens geplaagd door een haperende geluidsinstallatie, waardoor fractieleden een microfoon aan elkaar door moesten geven en de voorzitter vragen moest herhalen. 

Van der Heijden van het adviesbureau zei zich te baseren op gesprekken met gebruikers van de Sypel, ervaring in vergelijkbare gemeentes met vergelijkbare bevolkingssamenstelling en op ontwikkelingen in zwembadland. Veel kwesties zouden volgens hem later aan bod komen, in de verdere uitwerking van het plan. Ook wethouder Companjen verwees naar het programma van eisen dat straks natuurlijk wordt gemaakt en waar de politiek dan ook bij betrokken wordt. 

Maar daar namen de fracties geen genoegen mee. Na een schorsing op verzoek van Harderwijk Anders werd uiteindelijk besloten dat wethouder Companjen eerst alle vragen schriftelijk moet beantwoorden. Pas daarna kan de politiek zich verder een oordeel vormen.