,,We ontvangen vanmiddag 250 tot 300 bezoekers, waaronder veel kinderen’’, vertellen Corrie Stevens en Marian van Haaster van Natuurmonumenten.

Het is de 27ste keer dat Natuurmonumenten de wandeling met midwinterhoornblazers houden. Traditiegetrouw is altijd aan het begin van de advent, de periode van vier weken voor Kerstmis. Op 6 januari vindt eenzelfde winterwandeling plaats, maar dan om de kerstperiode weer uit te blazen. Langs de route staan kleine groepjes blazers die om beurten hun hoorns laten klinken.

De lage tonen van de hoorns zijn vanaf 8 tot 10 kilometer te horen en mogen nooit door elkaar heen klinken. Ze antwoorden elkaar als het ware.

Vanuit het informatieschuurtje op Erve De Pas klinken de midwinterhoorns net iets minder helder en krachtig dan langs de route. Hier mogen bezoekers zelf een poging doen om op de handgemaakte hoorns te blazen. Dat blijkt lastiger dan gedacht.

,,Ik kan vaak direct zien wie al enige ervaring met blaasinstrumenten heeft”, zegt de doorgewinterde blazer én maker van de hoorns Gerrit Tijhof. Hij legt bezoekers de fijne kneepjes van het vak uit. ,,Houd de hoorn horizontaal en zet je lippen vast op het blaasstuk, dan blaas je krachtig. Je kunt oefenen door tegen je hand te blazen, deze mag daarbij best een beetje nat worden”, zegt hij.

Al jaren maakt Tijhof hoorns. ,,Het liefst gebruik ik hiervoor berken- of elzenhout. Dit moet het liefst één tot anderhalf jaar drogen. Ik haal de schors eraf, zaag hem doormidden, hol hem uit. Hierbij ben je continu aan het schoonmaken en schuren, de dikte moet precies overal gelijk zijn. Dan plak je hem dicht met lijm en vlechtband.”

Maar het ultieme midwinterhoorngeluid komt volgens Tijhof uit de natte hoorn. ,,Die is geplakt met bies in plaats van lijm en moet natgehouden worden in de regenton. Het geluid van deze natte hoorn is geweldig.”

Sinds kort is bekend dat, naast het blazen op de hoorns, ook het maken van de midwinterhoorns is erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Iets dat Tijhof erg belangrijk vindt. ,,Of je nu boer bent, arts of dominee, de hoorn is van iedereen. Het is belangrijk dat het doorgegeven wordt.” Al gaat er voor de meeste bezoekers wel wat tijd overheen voor ze een fatsoenlijk geluid met de hoorn kunnen produceren.