Na negen uur is het stil in de trein van Twentse machinist Edwin: ‘Alsof ik een spooktrein bestuur’

Het is precies veertien minuten over negen als zijn trein het station van Hengelo binnenrijdt. Machinist Edwin, half verscholen achter een mondkapje, staart naar het verlaten perron en realiseert zich voor de zoveelste keer in wat voor een surrealistische wereld hij terecht is gekomen. Al een week lang is het beeld hetzelfde als op deze koude zaterdagavond: na negen uur heeft hij de trein voor zich alleen.