Makkelijk eten volgens Mascha: ‘Als ik de rest van mijn leven alleen broodjes zou moeten eten, zou ik dat prima vinden’

Het zal je moeder maar zijn. Of je vrouw. Dan heb je mazzel, want Mascha Lammes is culinair auteur (en fervent pottenbakker, maar daarover later meer) en heeft als motto ‘een dag niet lekker gegeten, is een dag niet geleefd’. ,,Pas toen de kinderen bij vriendjes en vriendinnetjes thuis aten, kregen ze aardappelen, vlees en groenten voorgeschoteld”, vertelt Lammes aan de lange eettafel in haar huis in Utrecht, waar een boekenkast de hele wand bedekt (kookboeken een kwart ervan). ,,Toen realiseerden ze zich pas hoe anders wij eten.”

Hoe eten jullie dan?
,,Geen aardappelen, vlees, groenten in elk geval, want dan moet je drie dingen bedenken en dat vind ik moeilijk. Bij mijn gerechten hoef je dat niet. Het moet vooral lekker zijn, want anders bestellen we wel wat. Ik kook hier trouwens altijd. Schrijf maar op dat Ronald Giphart (haar man) twee keer per jaar kookt. Verzoekjes doe ik niet. Heel af en toe maak ik ragout, als Ronald ziek of zielig is.”

Er staan kookboeken in de kast, zie ik. Gebruikt u die?
,,Het wisselt, soms zit je in periode dat je veel uit één of meerdere boeken kookt. Het klinkt misschien flauw maar ik kook veel uit Vurrukkulluk (het boek dat zij schreef met haar echtgenoot, red.). Zo is dat boek ook ontstaan: we hebben onze eigen favorieten gerechten verwerkt tot een boek. En kijk, dit is mijn exemplaar van ons boek De wereld thuis. Helemaal smoezelig.” De regionale keuken van Frankrijk: hetzelfde verhaal: vlekken en gekreukelde bladzijden.

Mascha Lammes haalt het kookboek Falastin van Sami Tamimi en Tara Wigley uit de kast. ,,Deze kreeg ik van de kinderen voor mijn verjaardag. Bijna alles daarin is lekker. Vorige week heb ik kabeljauw met een kruidenkorst gemaakt. Heel lekker en heel erg makkelijk. Yotam Ottolenghi is ook heerlijk, maar meer voor het weekend. Maar ik google vooral veel.”

Waar zoekt u dan op?
,,Stel, ik heb zin in kippendijen. Onze jongste zoon Lasse van 15 woont nog thuis, de oudste twee zijn het huis uit. Hij houdt van pittig, dus dan zoek ik op ‘pittig’, ‘kippendijen’ en ‘gember’. Vaak vind ik dan lekkere, hapachtige dingen. Eigenlijk hou ik het meest van broodjes. Als ik alleen zou wonen, zou ik elke dag broodjes eten. Niet per se broodjes kaas, hoe lekker ook, maar een Ruben sandwich of een hotdog. Wist je dat er honderden soorten hotdogs zijn? Daarin vinden mijn zoon Lasse en ik elkaar: we maken nu elke week een andere variant.”

Wat eten jullie nog meer graag?
,,Mexicaans!” Lammes staat op en pakt het boek The Road to Mexico van de Britse tv-kok Rick Stein uit de kast. ,,We kennen Mexicaans natuurlijk sinds onze studententijd. Ook lekker, maar dit is zo fris, zo lekker.”

En veel eten dat je met je handen eet, vermoed ik. Uw nieuwe boek Met mes & stokjes staat er vol mee: Spaanse kroketjes, taco’s, bao’s en vleespasteitjes...
,,Is dat zo? Dat heb ik me niet zo gerealiseerd. Ik vind street food feestelijk eten. Lasse zie ik alleen maar sites bekijken van broodjes worst en broodjes hamburger. Dat vinden we allebei toch heel erg lekker.”

Nog even terug naar elke dag lekker eten. Maakt u een weekmenu?
,,Ik doe elke dag boodschappen, want ik vind het lastig te bedenken wat ik een hele week ga maken; met de fiets naar de supermarkt. Niet naar de markt of speciaalzaakjes, want ik heb een hekel aan in de rij staan. Ik zie de charme wel, maar niet voor mezelf. Ik ga wel naar de visboer. Ik hou van koken, maar het moet wel makkelijk en te doen zijn. Ik ga één keer in de drie maanden naar de toko en sla groot in: grote zakken kerrie of steranijs, hartstikke voordelig. En bevroren limoenblaadjes en citroengras, baobroodjes, verschillende sambals, srirachasauzen, maggiblokjes, noedels, Koreaanse gochuyang. En miso, Japanse mayonaise, pekingeend, hoisinsaus en dimsum. Als je al die ingrediënten in huis hebt, is het niet zo ingewikkeld.”

Is het voor Mexicaans niet ingewikkeld om de juiste ingrediënten te krijgen?
,,Dat valt mee. Tomatillo’s bestel ik in blik bij de toko. Als je speciale pepers moet gebruiken, dan ben ik niet rigide. Net als met mijn eigen recepten: als je iets niet hebt, is dat geen drama. Ik google zelf gewoon ‘alternatief voor’. Voor de tomatillo kwam eruit: groene paprika. Dat smaakt iets anders, maar het blijft lekker. Het moet wel raar bezig zijn, wil je iets totaal vernachelen. In mijn boek leg ik uit hoe je zelf tortilla’s maakt. Omdat mensen het leuk vinden en ik wil zelf ook weten of het moeilijk is. Zo niet, dan neem ik dat niet op in het boek. Maar meestal koop ik ze gewoon bij Albert Heijn.”

Er wordt aangebeld. Even later zet Lammes een enorme doos op tafel. ,,Dat is klei die ik had besteld. Daar wil ik mijn buren niet mee opzadelen. Ik vind koken leuk, maar pottenbakken is zo ontspannend, dat probeer ik elke dag te doen. Ik heb nu ook een eigen oven.”

Mooie borden en schalen daar in de keuken, zijn die ook zelf gemaakt?
,,Zeker.” Lammes staat op en pakt enkele kommen. ,,Moet je voelen. Dit was in het eerste jaar. Zwaar, hè. Nu maak ik ze veel dunner. Pottenbakken is meditatief. Die schijf draait rond, je steekt je vinger in de klei en je hebt al een kom. Het geluid is ook lekker. Ik kan het iedereen aanraden. Mislukt het, dan beuk je de klei in elkaar en begin je opnieuw. Je kunt steeds stappen maken. Er is altijd iets te leren.”

Net als met koken.
,,Ja, net als met koken.”

Tips en trucs voor in de keuken vind je in de video’s van Koken&eten: