Trauma door achternaam leidt tot wanhoopsdaad Lelystedeling

Dat zei hij vandaag tegen de rechtbank in Lelystad. Het werd niet duidelijk wat er precies is gebeurd tussen hem en zijn vader, waardoor hij zijn achternaam wil veranderen in die van zijn moeder. Maar dat het heftig was, bleek wel uit de gesprekken die gedragsdeskundigen met hem voerden. 

Zo werd er onder meer de posttraumatische stress stoornis (ptss) bij hem geconstateerd. In combinatie met trekken van autisme en (toen hij de gaskraan opendraaide) excessief gebruik van alcohol en wiet. Daarmee probeerde hij zijn traumatische verleden te verwerken. ,,Ik dronk toen een fles sterke drank per dag. Ik was eenzaam en alleen en miste de liefde die ik nooit heb gehad.’’

Hij draaide op 30 november de gaskraan open, ging daarna naar de coffeeshop en zei tegen de beveiliger wat hij had gedaan en dat hij er een paar dagen tussenuit wilde. ,,Meneer heeft de gevolgen voor lief genomen door de woning onbeheerd achter te laten’’, vond de officier van justitie.

Zelf zei hij daarover: ,,Ik heb meerdere keren aan de bel getrokken, maar er gebeurde niks. Als ik mijn achternaam verander, dan neemt dat veel psychisch leed weg.’’ Het wijzigen van zijn achternaam kan onderdeel zijn van de behandeling die gedragsdeskundigen voor ogen hebben. Zij adviseerden de rechtbank om M. tbs met voorwaarden op te leggen. Dat zou betekenen dat hij voor een bepaalde tijd in een kliniek wordt behandeld en daarna toewerkt naar begeleid wonen. Er zijn wel strikte voorwaarden aan verbonden. De Lelystedeling wil daaraan meewerken. ,,Ik heb toch niets meer te verliezen.’’

De officier van justitie ging echter tegen het advies van de deskundigen in en verzocht de rechtbank om tbs met dwangverpleging op te leggen. Dat is veel zwaarder dan tbs met voorwaarden. M. wordt dan – als de rechtbank dat besluit – opgenomen in een kliniek en dan wordt om de twee jaar bepaald of de tbs moet worden voortgezet. Volgens de officier is niet vast te stellen of de Lelystedeling zich aan de tbs met voorwaarden kan of wil houden. ,,Dat motiveren deskundigen ook niet en uit het verleden is gebleken dat hij zich niet aan de voorwaarden houdt.’’ Bovendien telde voor hem zwaar mee dat het feit is gepleegd terwijl de verdachte in behandeling was en onder toezicht stond.

Hij eiste ook nog negen maanden celstraf. Een in verhouding niet zo’n lange celstraf, maar dat deed hij omdat hij wil dat de tbs met dwangverpleging zo snel mogelijk begint.

Tot woede van de advocaat. Het toezicht hield volgens hem te weinig in en de aanloop naar dit delict begon met het overlijden met de moeder van zijn cliënt. ,,Daarvoor had hij werk, een woning en was er geen sprake van excessief drank- en middelengebruik. Een moeder gaat niet nog een keer dood. Dus het verband tussen zijn neerwaartse spiraal, de begeleiding en de kans dat het nog eens gebeurt, is klein.’’

Verder benadrukte hij dat zijn cliënt weer een geregeld leven wil leiden. ,,Hij wil weer gewoon gelukkig zijn. Dat is motivatie genoeg.’’

De rechtbank doet uitspraak over twee weken.