Door Sjoerd Mossou

Het kwaliteitsverschil was groot in Parijs, precies zoals dat vooraf te verwachten viel. Maar onmiskenbaar bood de 2-1 nederlaag tegen de wereldkampioen ook wat goede moed richting de toekomst.Een afgang zoals die van vorig jaar bleef Oranje nu bespaard; op zichzelf was dat al waardevol voor een team in opbouw, spelend met een geheel nieuwe generatie internationals. Dit Nederlands elftal zal de Nations League niet winnen, maar het leerde in Parijs in elk geval een waardevolle les, veerkracht tonend bovendien, na rust méér kansen creërend dan de thuisploeg.

Een meevaller, want in de eerste helft was Oranje bovenal speelbal op een galafeestje, in een voorstelling van ongekend krachtsverschil. Maar naarmate de Fransen het duel steeds iets lichtzinniger opnamen, speelde Nederland zich kranig terug in de wedstrijd, steeds slimmer omgaand met de ruimtes die op het veld ontstonden.De 1-1 van Ryan Babel, op driekwart wedstrijd, stond bijna haaks op het spelbeeld voor rust. Maar even later schoot ook Memphis nog hard in het zijnet, terwijl de Franse kansen schaars waren. Op het middenveld werden zowaar ballen veroverd, en steeds directer werd het spel, contrasterend met het machteloze gebrei van de eerste helft.

Maar prompt zetten de Fransen weer even aan, en spits Olivier Giroud scoorde fraai: 2-1. Een terechte nederlaag, maar op zijn minst een uitslag waar bondscoach Ronald Koeman enige moed uit kan putten. Veel meer dan dat mag ook niet verwacht worden van dit Oranje, na twee gemiste eindtoernooien.Zeker, voor rust was Frankrijk-Nederland vrijwel een kopie van de veegpartij van een jaar geleden, destijds eindigend in een desastreuze 4-0. In alles was het machteloos tegen het krachtige, vrijwel perfecte collectief van de wereldkampioen.

De 'olé's' galmden over de tribunes in Saint Denis. Wéér kwam er een wave voorbij. En op het veld oogde Oranje als een verdwaald wezeltje in het oerwoud, met achter iedere boom een imposant roofdier, klaar om onder luid gejuich zijn prooi te verslinden.Vooruit, Frenkie de Jong debuteerde verdienstelijk en onbevangen als altijd, steeds vooruit denkend in balbezit. Het gevaar van de zwervende Antoine Griezmann werd een stuk beter bedwongen dan een jaar geleden. Oranje maakte tactisch gezien niet eens heel grote fouten, in een dappere poging compact te spelen.In balbezit was het niettemin machteloos, en bij ieder balverlies dreigde prompt gevaar. Het kwaliteitsverschil was domweg te groot, Frankrijk heeft op iedere positie een topspeler, Oranje bestond voor de helft uit spelers die in de verste verte niet in aanmerking komen voor de Europese top.

De backposities, de vleugels, het middenveld: in iedere linie is wel een zwakke plek aan te wijzen.Al na 51 seconden werd het eerste waarschuwingsschot gelost, toen Kylian Mbappé alleen op Jasper Cillessen afstormde. En na een kwartier al was het raak, precies zoals bij de inmaakpartij van vorig jaar. ,,Een fout maken is dodelijk'', had Koeman vooraf nog zo benadrukt. Maar Quincy Promes kopte de bal doodleuk in de loopt van Blaise Matuidi, en Daley Blind liet Mbappé volledig vrij binnentikken: 1-0.Dat het met die stand de rust haalde, kwam vooral omdat de Fransen zelf af en toe de handrem aantrokken, zoals het wel vaker heel zuinig zijn wereldklasse etaleert. Één kansje kreeg Oranje voor rust, meteen na de openingsgoal, maar Georginio Wijnaldum liet de bal slordig van zijn voet springen.

In de tweede helft kreeg het duel meer balans, maar nog steeds kwam het Nederlands elftal lang amper in de buurt van keeper Alphonse Areola. Het duel mocht dan het etiket dragen van de nieuwe Nations League, Frankrijk behandelde de wedstrijd na rust nadrukkelijk als een kalm oefenduel, niet te veel energie verspillend in een drukke fase van het seizoen.Eerst leidde dat tot een kans voor Georginio Wijnaldum, niet veel later was het zowaar gelijk. Kenny Tete, één van de zwakkere spelers voor rust, leverde een perfecte voorzet af op Ryan Babel, die van dichtbij de gelijkmaker binnenschoot.Een onverwacht resultaat lonkte, maar even later was daar alweer een vloeiende Franse aanval, eindigend bij Giroud, de spits die zo zelden scoort: 2-1.

Voor Koeman wordt het na vijf oefeninterlands zijn eerste officiële wedstrijd als bondscoach van Oranje. ,,Dit voelt inderdaad anders'', erkent hij. ,,Iedereen weet dat zelfs het winnen van de Nations League geen EK-ticket oplevert. Maar er zijn genoeg redenen om dit wel te zien als kwalificatiewedstrijden.''

In de nieuwe landencompetitie is niet alleen geld te verdienen, maar ook punten die weer van pas komen voor de EK-kwalificatie die volgend jaar op het programma staat.Mogelijk verschijnt Frenkie de Jong na zijn sterke debuut als invaller tegen Peru (2-1) voor het eerst in de basis. Koeman heeft aangekondigd zijn ploeg veel compacter te laten spelen dan vorig jaar, toen Oranje met Dick Advocaat langs de lijn open huis hield en de WK-kwalificatiewedstrijd in het Stade de France met 4-0 verloor.