Vreselijke vliegramp van 70 jaar geleden in Apeldoorn krijgt boek

Ze was negen maanden toen haar oom Willem van Kampen omkwam bij de vliegramp in Apeldoorn. De vliegramp, waarbij 22 leerlingen van de HBS omkwamen, was en bleef in haar leven. Bijna zeventig jaar later schreef drs. Dies Griffioen het boek ‘Ik huil de tranen van mijn moeder’. Het werd een indrukwekkend eerbetoon aan de 22 omgekomen jongens. En een eerbetoon aan een ieder die zo door de vliegramp werd getroffen, gebaseerd op gesprekken met dertien nabestaanden.   „Het ongeluk hoort onverbrekelijk bij mij en het bepaalde keuzes in mijn leven”, zegt Griffioen. „Al het verdriet is als het ware in mijn lijf geslopen en heeft zich daar gevestigd. Dat merkte ik ook weer heel duidelijk toen ik werkte aan dit boek. Dat ik psychologie ging studeren en iets wilde betekenen voor gezinnen en kinderen in de knel, komt voort uit het gevoel ‘Laat andere kinderen niet overkomen wat mij is overkomen’. De ramp heeft mijn leven bepaald.”   Op 7 oktober 1946 wordt Apeldoorn opgeschrikt door een van de ernstigste ongelukken die er ooit plaatsvond. De op vier na grootste naoorlogse vliegramp in Nederland ooit. Even na 11 uur raakt een vleugel van een vliegtuig van de Marine Luchtvaart de toren van de Christelijke HBS. De benzinetank schiet los, valt door het dak van de gymnastiekzaal en zet dit gebouw naast de school in vuur en vlam. Tweeëntwintig jongens uit klas 2c komen om. De gymleraar en vier andere jongens raken zwaargewond.   In 2007 zond Omroep RKK een documentaire uit over de ramp.