‘Marcel, Ulft, Gelderland, Nederland, Europa, de aarde’

Na de A73 lagen er eindeloze snelwegen naar het zuiden. Het gaf sommigen van ons een nostalgisch gevoel. Ik moest denken aan vakantieloze vakanties. Mijn ouders hadden het concept nog niet ontdekt, er was weinig geld. 

Een dagtripje naar Arnhem had dan ook het effect van een wereldreis. De eindeloze A12, destijds nog bestaande uit betonblokken (kabam, kabam, kabam), de typische geur van Arnhem (Akzo?) en mijn tante die een hotel runde. Hotel Zuid, de naam staat nog steeds op de gevel. 

Geel blokkendooshotel
Wij kwamen terecht in een geel blokkendooshotel bij Lyon. De doos had zijn beste tijd gehad, net als de eigenaar, Meinolf, een oude Duitser. Al snel bleek er zich in de gele doos een variant op Fawlty Towers af te spelen. Meinolf zat bij de receptie, serveerde het ontbijt, beantwoordde de talloze telefoontjes en bleef aardig voor iedereen. Ik besloot ‘the war’ niet te noemen.