Casper uit Nunspeet lost belofte in aan stervende moeder en maakt pelgrimstocht naar Santiago

Zelfs voor doorgewinterde wandelaars is de ruim 3000 kilometer lange tocht naar het Spaanse Santiago de Compostella een uitdaging van formaat. Roemers kampt echter met een motorische handicap aan zijn handen, wat de reis nog vele malen zwaarder maakt. Als gevolg van zijn beperking kan de Nunspeter zich namelijk niet vasthouden aan trapleuningen. Bovendien loopt hij met een karretje, omdat zijn ruggenwervels het gewicht van een rugtas niet aankunnen. Roemers moet dus een route zien te vinden die hem uit de buurt houdt van grote trappen. En dat is op zichzelf al een uitdaging. 

Omdat de Nunspeter volledig arbeidsongeschikt is verklaard, moest hij naar eigen zeggen op zoek naar een andere manier om zijn leven invulling te geven. Zo ontwikkelde Roemers een passie voor wandelen. Hij heeft maar liefst 22 keer meegedaan aan de Nijmeegse Vierdaagse. ,,En ik hem hem alle keren uitgelopen’’, vertelt de Nunspeter. ,,De grootste afstand, welteverstaan. Dus vijftig kilometer lopen per dag. Vooral de eerste keer was erg zwaar. Ik zat compleet onder de blaren en had overal spierpijn. Toch heb ik het gehaald.’’ 

Al jaren droomt Roemers ervan om de pelgrimstocht te maken naar Santiago de Compostella. ,,Ik kwam op het idee toen ik op televisie een reportage zag over de reis.’’ Hij besefte echter dat zijn aandoening een wandeltocht van meer dan 3000 kilometer zou bemoeilijken. Het was zijn moeder die hem over de streep trok. ,,Drie jaar geleden is ze overleden aan kanker. Op haar sterfbed zei ze tegen mij dat ik de tocht naar Santiago de Compostella moest maken. Ze wist zeker dat ik het aankon. Ik heb haar toen beloofd dat ik het ging doen en dat ik geld in zou zamelen voor de ziekte die haar het leven kostte.’’ 

Vrijdagochtend was het dan eindelijk zo ver. Om 10.00 uur is Roemers vertrokken vanaf winkelcentrum De Binnenhof in Nunspeet. De komende maanden moet hij ruim 3000 kilometer afleggen. Hij hoopt ergens medio juli Santiago de Compostella te bereiken. Zijn eerste stop is Apeldoorn, waar hij de nacht van vrijdag op zaterdag bij een vriend verblijft. Vervolgens zet hij koers richting Arnhem. Daar heeft hij ook al een adresje waar hij de nacht kan doorbrengen. ,,Maar daarna wordt het moeilijk’’, weet de Nunspeter. ,,Ik heb verder namelijk nog niets gepland. Ik weet welke route ik ga lopen, maar heb nog geen slaapplekken. Die moet ik tijdens mijn reis zien te vinden.’’ 

Roemers hoopt op de gastvrijheid van mensen die hij onderweg tegenkomt. ,,Al weet ik nog niet helemaal hoe ik mij in Frankrijk moet redden. Ik spreek namelijk geen woord Frans’’, lacht de Nunspeter. ,,Maar ik hoop dat Nederlanders die in Frankrijk wonen mij te hulp willen schieten.’’ Veel hangt op dit moment dus nog af van het toeval. Het is voor Roemers een sprong in het diepe. ,,Maar ik heb er wel enorm veel zin in. Het wordt een mooi avontuur.’’ 

De Nunspeter is ervan overtuigd dat hij het gaat redden, al beseft hij dat het een hele kluif wordt. Roemers is inmiddels gewend om z’n 2000 kilometer per jaar te lopen. Een behoorlijke afstand, maar de reis naar Santiago de Compostella is nog een stuk verder. De pelgrimstocht zal hij dus hoe dan ook het uiterste vergen van de gedreven Nunspeter.