Kunnen we de medaillespiegel écht winnen?

Een land zo plat als een rog, zonder sneeuw, zonder bergen, kan met een beetje fantasie zomaar bovenaan de medaillespiegel van de Winterspelen eindigen. En wel hierom.

Tim Reedijk 14-02-18, 15:14

Door Tim Reedijk

Carlijn Achtereekte? Check. Sven Kramer? Check. Ireen Wüst? Check. Kjeld Nuis? Check. Jorien ter Mors? Na vanavond krijgt ook zij een gouden vinkje. En dus staan we na vijf dagen Olympische Spelen en vijf gouden plakken (plus viermaal zilver en twee keer brons) keurig op de tweede plek in de medaillespiegel.

En waarom zouden we de Duitsers niet van de eerste plek kunnen stoten? Natuurlijk, het moet allemaal wel een beetje meezitten. En ja, de Noren en de Duitsers doen aan een miljoenmiljard onderdelen mee in Pyeongchang. Maar vergeet niet dat het in de medaillespiegel draait om het aantal gouden plakken. Het land met het meeste goud wint, zo simpel is het. En bedenk dan dat in Sotsji de Russen het klassement wonnen met ‘slechts’ elf gouden plakken.

Met de vaderlandse suprematie op praktisch elke schaatsafstand is het niet helemaal ondenkbaar dat Nederland de gouden streak voorlopig doortrekt. Denk die Duitsers en Noren even weg, trek je optimistische jasje aan, zet een bos penen op je hoofd, spring mee op de euforietrein en zie: het kan écht.

Om te beginnen morgen, als Sven Kramer natuurlijk zijn eerste gouden medaille op de 10 kilometer binnenhengelt. En als dat niet lukt, prolongeert Jorrit Bergsma toch gewoon zijn titel? Dan de 5 kilometer van vrijdag. Wie moet die gaan winnen als Esmee Visser – Europees kampioene op de 3 kilometer – of Annouk van der Weijden het niet doet? Van Martina Sablikova en Claudia Pechstein hoeven ze het in het buitenland voorlopig ook niet te hebben.

Zo zie je maar, we kunnen al vóór het weekend akelig dicht bij die grens van tien komen. Zaterdag is een schaatsvrije dag, maar we hebben die dag in de shorttrackhal op de 1000 meter een Fries ijzer in het vuur. En laat die nu toevallig Sjinkie Knegt heten en wereldkampioen zijn.

Daarna beginnen de kwalificaties voor de ploegenachtervolgingen, waarbij Sven Kramer, Koen Verweij en Jan Blokhuijsen topfavoriet zijn. Bij de vrouwen zijn de Japanse ‘meiden van De Wit’ de gedoodverfde nieuwe olympisch kampioen, maar waarom eigenlijk? Hebben Miho Takagi en Nao Kodaira eigenlijk al een afstand gewonnen in Gangneung?

Oké, de 500 vrouwen. Toegegeven, da’s een lastige. Maar maandag kan Ronald Mulder, Kai Verbij of Jan Smeekens zomaar een en ander repareren. Volgt u ons nog? We zitten met een beetje mazzel al over de tien gouden medailles heen. En dan komt Nuis nog in actie op de 1000 meter – zekerheidje – en is Irene Schouten ook gewoon één van de favorieten op de mass start. En o ja, een hal verder rijdt Knegt ook nog eens een afstand extra en waarom kan er bij het shorttrack geen outsider als Suzanne Schulting toeslaan?

De glazen van je bril moeten oranje kleuren. Het moet een beetje meezitten. Maar onmogelijk? Echt niet.