Groeiende stapel stenen van hoop bij gereformeerde kerk in Ommen

De oproep is afkomstig van de hervormde gemeente en gereformeerde kerk in het Vechtstadje, een initiatief van de drie betrokken predikanten. Zij gaven zondag samen met burgemeester Hans Vroomen de aftrap van het steentjesproject. Centrale boodschap: hoop. In bange dagen zou je kunnen toevoegen, want het project hangt nadrukkelijk samen met de coronacrisis. Zo dienen de verzamelde stenen als bouwsteen voor een monument van de hoop, een latere herinnering aan deze bijzondere periode. 

Rond een uur of vijf op tweede paasdag ligt er al een aardige verzameling voor de entree van de gereformeerde kerk aan de Bouwstraat. Andrea Oldewening en Matthieu Stevelink zijn met hun tweeling Lise en Mirthe ter plaatse om drie stenen neer te leggen. Ze kerken hier aan de Bouwstraat. ,,Wat we erop hebben geschreven? Geloof, hoop, liefde. En we waren niet de enige”, lacht Oldewening. Originaliteit is niet het belangrijkste, zegt het stel. Het gaat om de bemoediging die ervan uitgaat. ,,Deze tijd is abstract, ongrijpbaar, je kunt niet meer naar je vertrouwde kerk. Op deze manier kun je dat gevoel toch vormgeven. En deze drie woorden zijn nu wel belangrijk”, zegt Oldewening. 

Kerkgenoten Laurent en Margreet van der Tol hebben samen hun dochter drie stenen neergelegd, allemaal voorzien van een eigen gedachte. Laurent koos voor het toepasselijke you’ll never walk alone, een voetbalhymne die vooral aan Liverpool en Feyenoord wordt gelinkt. Zijn vrouw Margreet schreef ‘geen paniek, Jezus leeft’ op haar steen en hun dochter Anke voor ‘houd vol, je bent niet alleen’. ,,Mooi om op deze manier hoop met elkaar te delen”, verklaart Margreet hun medewerking aan het project. Zij benadrukt met haar boodschap het leven na de dood en hoopt op die manier mensen die in deze dagen de dood in de ogen kijken een hart onder de riem te steken. ,,Dit is een periode die we ons over veertig jaar nog zullen herinneren”, voegt Laurent daaraan toe. Hij pleit dan ook voor een centrale en goed zichtbare plek, als locatie voor het monument van de hoop. 

Dat is van latere zorg, zegt predikant Hans Baart die samen met collega Kest Jelsma een kijkje is komen nemen. Baart toont zich tevreden over de oogst tot dusver. ,,Aan de teksten zie je dat vooralsnog overwegend gelovige mensen gehoor hebben gegeven aan onze oproep. Ik hoop dat deze zichtbare verzameling aanstekelijk werkt, zodat ook niet-kerkelijke Ommenaren hun steentje bijdragen”, refereert Baart aan de oorspronkelijke gedachte van het project. De stenen liggen voor de entree, omdat de kerk in verband met de maatregelen rond het virus niet meer in gebruik is. 

Tijdens een gezamenlijke internetdienst op eerste paasdag werd de oproep gedaan. De bult stenen doet Baart goed. ,,Iedereen houdt nu afstand van elkaar en dit is iets wat je samen doet. We moeten namelijk niet alleen lichamelijk overeind blijven, maar ook geestelijk. Pal staan voor elkaar en het moreel hoog houden. Niemand gooit er ook zomaar iets op, de stenen zijn goed schoongemaakt en allemaal mooi beschreven.” Dat een dergelijk initiatief mensen op de been brengt is voor de gemeente Ommen geen bezwaar gebleken, vertelt Baart. ,,Als je maar afstand van elkaar houdt. Inmiddels zijn we daaraan wel gewend.”