Altijd goed verzorgd, maar nu stinken de broertjes

Zittend op een muurtje aan het water voel ik ineens een hand op mijn knie. Naast me staat een meisje van een jaar of vier. Haar handje is smoezelig, maar haar ogen kijken me stralend en verwachtingsvol aan. Wanneer ik om me heen kijk, zie ik geen ouder of oppasser. Ik weet niet of het komt door het gebrek aan begeleiding, of door haar mooie donkere ogen, maar ineens vliegen mijn gedachten jaren terug in de tijd.