Braaf of bang? Voor winkelen blijkt moed nodig

Laatst ging ik boodschappen doen in een supermarkt waar ik lang niet geweest was. Soms is het leuk van winkel te wisselen. Met een karretje gevuld met zeven artikelen stond ik braaf in de rij voor de kassa. Een bij de winkel horende dame vroeg: ‘Wilt u pinnen?’ ‘Eh, ja, goed.’ ‘Dan kunt u ook zelf scannen!’ ‘Oké.’ Ik wist niet het in deze winkel ook al kon.

Dus ik hobbelde argeloos achter haar aan naar de zelfkassa’s. ,,U moet eerst ff dit en dat doen, dan kunt u zus en zo!” Als een razende drukte zij op allerlei toetsjes, alsof ik niet zelf in staat was de aanwijzingen op het schermpje te lezen. Toen mocht ik mijn zeven boodschappen scannen. Na elk bliepje riep ze verrukt: ‘Goed zo!’ Ik voelde me geweldig bijdehand. 

Maar toen het op betalen aankwam ging de kassa opeens angstaanjagend loeien en er kwamen felle lichtflitsen uit: controle! Ik dacht: ‘Huh? Ze heeft alles gezien en goedgekeurd en dan toch nog willen controleren?’ Opeens voelde ik me betrapt. De overijverig dame controleerde met een ander bliebding twee artikelen. ‘Klopt!’, stelde ze me gerust. Twee? Maar ik heb er zeven?!

Ze wees me geduldig op ‘het systeem’. Toch voelde ik me niet safe met twee gecontroleerde artikelen, ik wil dan graag helemáál gecontroleerd worden. Want stel dat ik onderop nog een aantal niet gescande artikelen had liggen! Dan ging er zeker weten nog een alarm af! Maar ze wilde niet! Bevend hield ik mijn betaalbewijs voor het poortje…

Carla van Vliet (64) uit Apeldoorn is hobbyschrijfster