WATERVOLK

We leven tussen lucht en water. Het eelt

aan de binnenkant van onze duimen is ons

teken. We moeten het niet hebben van de

overkant die bruggen beloven, wij kennen

de onderkant, waar het donker is en koud.

De eskimo leert ons daar onze haven te vinden

rustig onze handen omhoog te houden en ons

op te trekken aan een punt waarvan we weten

dat hij komt, je hebt niet altijd water nodig

om balans te krijgen, zoemt de de libel.

We weten dat golven ons niet omver werpen als we

erop steunen, dat stroming ons niet meevoert, maar

met de pijn in onze armen de vlakte groter maakt.

Meer sturing hebben we niet nodig, peddels

en lijnen zijn genoeg om elkaar erdoor te slepen.

Wij worden niet voortgedreven door wind of

motoren, maar door brood, koffie, fruit en de

koorts die ons bevangt als het water stijgt, die

ons doet geloven dat als we onze armen lang

genoeg maken, we diep genoeg onder gaan,

en het water hoog genoeg staat,

we de hele wereld kunnen bevaren.