Even gedachteloos een half uurtje lachen als The Big Bang Theory op tv is? Niet voor de vrienden Jonathan Mak, Mathijs van der Linden en Kenneth Stamp uit Zwolle. Zij kijken niet louter ter ontspanning, nee, zij willen meer.

De vrienden hebben zich op deze doordeweekse avond verzameld in het appartement van de 32-jarige Jonathan Mak in het hart van de Zwolse binnenstad. Hier komen ze graag samen voor de wekelijkse Better Call Saul-avond. De toch ook al niet zo klein uitgevallen tv valt in het niet bij de projectie op de muur. Haarscherp en levensgroot komt hoofdpersoon Jimmy McGill opeens het appartement binnen.

Ongeschreven regel is dat tijdens Better Call Saul, een serie over over een louche advocaat, de pauzeknop niet wordt ingedrukt, maar als het dan toch onverhoopt zou moeten, zegt Mak, is elk willekeurig beeld dat je bevriest een visuele traktatie. Alles klopt, wil hij maar zeggen. Maar dat vergt wel een zorgvuldige voorbereiding. De Zwolse vrienden kijken niet zomaar iets. Ze zoeken voortdurend naar series die voldoen aan hun hoge standaard. Mak: ,,Per dag heb ik misschien een, hoogstens twee uur om me te ontspannen. Dan moet het vermaak wel goed zijn. Ik verdien een goede serie."

Maar hoe weet je wat een goede serie is? Voor Kenneth Stamp (27) zijn films en series bijna wetenschap. Hij besteedt van de drie vrienden de meeste tijd aan hun gezamenlijke hobby. Zeker een uur of drie, vier per dag is zijn inschatting. Hij weet precies welke acteurs en regisseurs hij in de gaten moet houden, maar ook een bepaalde cameraman kan voor hem reden zijn om te kijken. Als kind was Stamp al een fanatiek kijker. ,,Ik kan van een film of serie genieten als deze goed gefilmd is, of wanneer de muziek erg mooi is, maar als alle elementen samenkomen en het eindproduct alle zintuigen prikkelt, ben ik een heel gelukkige kijker."

Terwijl de vrienden onderuitgezakt op de bank naar de nieuwste aflevering van Better Call Saul kijken is het stil, op wat gekraak van rijstwafels, hier en daar een 'oh, kijk dan' en wat onderdrukt gegrinnik na. Dit is hoe de vrienden de series het liefst ondergaan: in stilte, maar ook in goed gezelschap. ,,Samen kijken en ervaren is nu eenmaal leuker dan alleen. Dan kun je het er daarna ook nog eens over hebben."

Waar Stamp en Matthijs van der Linden al op jonge leeftijd de kiem legden voor hun hedendaagse fascinatie voor series, is het voor Mak juist een reactie op zijn jeugd. ,,Ik mocht vroeger thuis niet veel tv-kijken. Niet eens De Smurfen. Toen ik oud genoeg was, ben ik videofilms gaan verzamelen. Tot op de dag van vandaag koop ik nog veel series en films op dvd."

Het jongetje dat geen tv mocht kijken is uitgegroeid tot een liefhebber pur sang. Een 'bingewatcher' ook. Met zijn dvd-verzameling was dat marathonkijken al gemakkelijk, maar een streamingdienst als Netflix maakt bingewatchen bijna onontkoombaar. De ene aflevering gaat naadloos over in de andere. Heeft Mak geen problemen mee. En hij is geen uitzondering. In 2017 gaf 55 procent van de Nederlanders aan weleens te bingewatchen. Het is vooral een populaire activiteit onder millennials en jongeren. Gemiddelde kijktijd per dag: 2 uur en 10 minuten.

Het is in de gesprekken tussen de vrienden altijd even aftasten wie wat al heeft gezien. Better Call Saul is een gezamenlijke kijkactiviteit, maar andere series bingewatchen ze, zoals bijna 54 procent van de Nederlanders, in hun uppie. Mak: ,,Ik vind het heel vervelend om per ongeluk iets te bederven voor een van mijn vrienden. Als ik echt onder de indruk ben van iets wat ik heb gezien, gun ik ze dat gevoel en die ervaring ook."

Bang om door hun bijna obsessieve kijkgedrag in een isolement te geraken zijn ze niet. ,,Ik heb echt een leven buiten series om. Het kijken gaat niet ten koste van mijn werk of mijn vrienden", benadrukt Stamp. ,,Het is wel zo dat ik alle tijd die ik over heb, besteed aan series. Gelukkig houdt mijn vriendin daar ook van."

Hij weet dat sommige buitenstaanders hem een nerd vinden en dat hij in de ogen van anderen misschien een serie-snob is, maar dat deert hem niets. Niets ten nadele van Nashville, Prison Break of Suits, maar die beschouwen de mannen als de patat onder de series. Heel even best lekker, maar uiteindelijk niet de moeite waard. Stamp trekt de vergelijking door. ,,Waarom zou ik patat eten, als ik elke dag in een sterrenrestaurant kan eten?"

Van deze serie verhalen over generaties - plus extra materiaal - komt een boek uit! Bestel het Grote Generatieboek op ad.nl/ditzijnwij voor 17,50 euro. Daar zijn ook quizzen en een virtueel museum te vinden.