Op wereldreis naar Zeeuws-Vlaanderen

Dierbare vakantieherinnering van: Vincent Brongers (52 jaar)

Trip naar: Nieuwvliet-Bad, gemeente Sluis, Zeeuws-Vlaanderen

Zomer 1977

,,Mijn eerste gedachte bij deze foto? Wat is dít een tijd terug. Die mannen met baarden en lange haren. Die trainingsjacks van de jongens. En dan de dijk waar we met z’n allen op zitten. Die bestaat helemaal niet meer. Mij vind je terug in de derde rij van boven. Ik ben dat vijfde jongetje van links, met het bruine haar. 12 jaar was ik. En het was, denk ik, de vierde en laatste keer dat ik op dit kinderkamp ging. Het heette ‘De Pinksterblom’ en werd georganiseerd door een leraar uit Brussel, Mas van der Horst, de man helemaal rechts onderaan. 

Het duurde altijd twee weken en was fantastisch. We sliepen in grote legertenten in het weiland achter de dijk, met kinderen uit allerlei plekken in Nederland, de jongens gescheiden van de meisjes. We bouwden overdag forten, maakten zandtekeningen -het strand lag pal naast onze tentenkamp- en deden aan volksdansen. De muziek kwam dan uit een bandrecorder. Soms speelde Mas gitaar. En zongen wij er kampliedjes als ‘Hoor je ’t zingen van het vuur’ bij. Corvee was er haast niet. De kampleiding kookte voor ons vanuit een grote tent waarin we met slecht weer ook aten. We moesten wel in een grote teil ons eigen bordje afwassen en die dan in onze eigen theedoek wikkelen. 

Ik herinner me ook de lange busrit ernaartoe. Ik en mijn jongere broer Reindert kwamen uit Wassenaar, en stapten bij één van de oppikplaatsen in Nederland op: het Groothandelsgebouw naast Rotterdam Centraal. Daarna ging de bus nog ‘even’ naar Breda om andere kinderen op te halen en via Antwerpen reden we dan naar Zeeuws-Vlaanderen. Maar dat hinderde niks. Alleen al door die busreis had ik het gevoel dat ik een wereldreis maakte.’’

Verder genieten van onze generatieverhalen? Hieronder een overzicht in een tijdlijn. Of bekijk ze in ons dossier Dit Zijn Wij.