Duitse natuurbeschermers boos: Nederland vist zalm weg die nu eindelijk door Haringvliet kan

Vol goede hoop waren ze dit najaar bij de Zalmvereniging in Essen. Tot dan toe was hun Europese herstelprogramma, waarbij sinds eind jaren 80 miljoenen jonge visjes zijn uitgezet in de Rijn en zijn zijrivieren, niet bepaald een succes. Eén van de belangrijkste factoren: bij de Nederlandse kust stuiten vissen op de Deltawerken. Die vormen voor trekvissen die terug zwemmen van zee naar hun paaigronden in de rivieren een haast ondoordringbare barrière. Maar na dertig jaar steggelen zijn de Haringvlietsluizen begin dit jaar eindelijk op een kier gezet, zodat trekvissen er wèl doorheen kunnen. ,,We hadden daarom verwacht dat dit najaar meer zalmen terug zouden keren dan voorgaande jaren’’, zegt Stefan Jaeger van de Lachsverein (Zalmvereniging). ,,Maar helaas waren het er zelfs minder.’’

Neem het meetpunt in de Sieg, niet ver van de stad Bonn waar dat Duitse riviertje uitmondt in de Rijn. Sinds het jaar 2000 werden daar tussen augustus en oktober gemiddeld 166 terugkerende zalmen geteld. Deze herfst stokte de teller al bij 44 exemplaren.

De oorzaak, denkt Jaeger: ,,Bij de Haringvlietdam wordt nog altijd volop gevist. Je ziet er vissersboten, fuiken en staande netten. We weten niet hoeveel zalmen daarin belanden, maar gezien de hoeveelheid netten moet het om grote aantallen gaan. Zo zullen we er nooit in slagen om weer een eigen populatie zalmen op te bouwen in de Rijn.’’