Ministerraden Rutte III: soms ‘écht heftig’ en soms tijd voor roddels

Onderwijsminister Arie Slob wil vandaag zijn collega’s bedanken. ,,De gesprekken in de ministerraad waren soms écht heftig. Maar als er een besluit was genomen, stonden we er echt samen voor als een team. Dat heb ik erg gewaardeerd. Het waren intensieve jaren, maar zeker door corona is het nog veel intensiever geweest.’’

Corona heeft de onderlinge band versterkt, zegt ook scheidend minister Sander Dekker (Rechtsbescherming). Rutte III was volgens hem een echt ‘wethouderskabinet’, met veel ministers die politiek zijn gevormd in de lokale politiek. ,,Daardoor was er een sfeer van ‘dingen regelen, niet verzanden in woorden’. En toen we met z’n allen doorkregen dat Covid zich niet beperkte tot China en we beseften dat dit ieders terrein zou gaan bepalen, die beelden uit Italië, compleet met opstanden in gevangenissen, dat was ingrijpend.’’

Als maandag het nieuwe kabinet wordt beëdigd door de koning, is het op vijf dagen na een jaar geleden dat het huidige kabinet aftrad. Nooit eerder was een ministersploeg zó lang demissionair. Ondertussen moest er door de meesten volle bak worden doorgewerkt aan de rijksbegroting en de aanpak van de ene na de andere crisis.

Voor veel bewindslieden was de afgelopen week de eerste écht demissionaire week waarin ze het wat rustiger aan konden doen. Prompt maakten veel ministers en staatssecretarissen die niet terugkeren in Rutte IV van de gelegenheid gebruik om een korte vakantie te nemen. ,,Ik heb het he-le-maal gehad’’, verzuchtte er een bij het vooruitzicht dat na maandag het Haagse circus voorbij is.

Wie geen last heeft van dat gevoel, is scheidend staatssecretaris Paul Blokhuis (Volksgezondheid). Hij was graag doorgegaan. Over de afgelopen periode liggen twee grote schaduwen, vertelt hij terwijl hij zijn dozen inpakt en de overdracht naar zijn opvolger voorbereidt. ,,Corona dat in de helft van deze kabinetsperiode alles op zijn kop zette. En de dood van mijn dochter Julia, kort nadat ik staatssecretaris werd.’’

Slob is het blijst met een wet waardoor leerlingen in het praktijkonderwijs voortaan ook een diploma krijgen. ,,Het lijkt iets kleins, maar maakt voor die jongeren echt een wereld van verschil.’’ Bij Dekker is dat de wetswijziging dat gedetineerden niet meer automatisch vrijkomen na twee derde van hun staf. Maar niet alles is gelukt, beseffen ze beiden. Dekker: ,,Vier jaar lijkt lang, maar wetgeving vergt tijd.’’