Het mes snijdt bij de maatregel aan twee kanten zegt Huysse: „We denken dat mensen het nu nog plezieriger vinden om lid te zijn van onze bibliotheek. Door meer gebruikersgemak, geen gedoe en geen negatieve contactmomenten als het een keer mis gaat. Tegelijk scheelt het voor ons een hoop werk, waardoor met name de betaalde medewerkers zich kunnen richten op de belangrijke taken.”

De bibliotheek heeft eerder in plannen vastgelegd, zich te willen richten op drie grote maatschappelijk opgaven. Huysse noemt het bevorderen van de leesvaardigheid en leesplezier, kennis van de digitale samenleving en het ondersteunen van levenslang leren.

Het afschaffen van de boetes heeft gevolgen voor de inkomstenstroom van de bieb. Op jaarbasis werd er toch nog altijd zo’n vijftienduizend euro opgehaald met de boetes. Hij noemt het opvangen van dat bedrag nog wel ‘een uitdaging’. Waarbij hij opmerkt: „Je kunt hierover heel lang met elkaar in debat, maar het past nu eenmaal niet meer bij wat we als moderne bieb willen zijn. Een instelling voor leesplezier en leesbevordering. We willen zo drempelloos mogelijk werken. En dan ga je toch geen boetes geven als mensen een keer langer in een boek willen lezen?”

De directeur van de bieb duikt desgevraagd nog even in de archieven om de hoogste boete ooit boven tafel te krijgen. Dat levert een leuke anekdote op. „De hoogste boete die we ooit hebben uitgeschreven betrof er een van 167 euro. Het ging om een oma die geleend materiaal terug kwam brengen. De boete was ontstaan omdat haar dochter onverwacht slechtsziend en later blind was geworden. De boeken waren daardoor blijven liggen. Mede daarom hebben wij de boete destijds gedeeltelijk kwijtgescholden.” Volgens Huysse geeft het voorbeeld aan dat de meeste klanten te goeder trouw zijn. 

De bieb doet jaarlijks 120.000 uitleningen, krijgt 100.000 keer bezoek en telt ongeveer zesduizend leden, waarvan 1500 volwassenen. Jaarlijks zijn er in de bibliotheek Wierden-Enter honderden activiteiten.